Προϋποθέσεις για πόλεμο στη Βαλκανική και το Αιγαίο.

Ασχολούμενοι με «τον ανθρωπισμό, τον ισλαμισμό και τον οικονομισμό» (μην και πάθει τίποτα, «η ανθρωπότητα, η Ευρώπη και η οικονομία»), δεν συνειδητοποιήσαμε - μας διέφυγε - πως έχουν τεθεί οι βάσεις και έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για πόλεμο στη Βαλκανική και το Αιγαίο.

Υπάρχει η άποψη που ισχυρίζεται πως ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα, υπάρχει και η άποψη που ισχυρίζεται πως ο πόλεμος αποτελεί αποτέλεσμα της ανυπαρξίας - ή της αποτυχίας της - πολιτικής και της αδυναμίας ασκήσεως της (η δια της προκατασκευασμένης «κοινής γνώμης», προς εδραίωση της κλειστότητας της εσωτερικής ιδεολογίας, άσκηση «πολιτικής», δεν αποτελεί πολιτική). Τα περί ανθρωπιστικών βοηθειών και καταστροφών, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και οικονομικής ενίσχυσης προς αναξιοπαθούντες, αποτελούν συγκεκαλυμμένη ομολογία περί μη υπάρξεως πολιτικής πρότασης για τα υπάρχοντα προβλήματα. Σημαίνουν αδυναμία άσκησης πολιτικής και ύπαρξης ιστορικών αποτελεσμάτων που ως μόνη διέξοδο έχουν την δημιουργία - τεχνητών - κρίσεων και, εν τέλει, τον πόλεμο.

Ακολουθούν σύντομα αποσπάσματα από δύο κείμενα που περιγράφουν γιατί και πως έχουν διαμορφωθεί προϋποθέσεις για πόλεμο στη Βαλκανική και το Αιγαίο.


Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να σού συμβεί, αναγνώστη μου, είναι να μετατραπείς σε σάντουιτς, ή στο χώρο των επιχειρήσεων, ή στο χώρο της διεθνούς πολιτικής, ή γεωπολιτικώς, ή στο πεδίο της καριέρας σου, ή γενικότερα στις σχέσεις σου στη κοινωνία. Δεν είναι πως θα νοιώσεις ασφυκτικά και ίσως εκδηλώσεις παλαβές συμπεριφορές διαφυγής, είναι πως θα αποτελέσεις κρύο γεύμα, πως όλα θα είναι έτοιμα για να γίνεις μια μπουκιά από λογής-λογής αντιπάλους και ανταγωνιστές! Είναι αυτή η αίσθηση που μετατρέπει τον αποκλεισμό σε εφιάλτη.

Σημ. Δ`~. : Ο αρθρογράφος, αφού αναφέρεται στις παλαιότερες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, πως «οι ακανόνιστες ροές μεταναστών στη διαδρομή των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να σταματήσουν […] δεν είναι θέμα μονομερών δράσεων, αλλά κοινή απόφαση της ΕΕ των 28» και σε αυτές της υπουργού Εσωτερικών της Αυστρίας στην «Die Welt», πως: «Η θέση μου είναι ξεκάθαρη: η Βαλκανική οδός παραμένει κλειστή και αυτό για πάντα», συνεχίζει:

Από την άλλη, διαβάζοντας τις τελευταίες ημέρες γερμανικό και σουηδικό Τύπο, παρατηρώ μια σημαντική αλλαγή – στον γερμανικό έμμεση, αλλά στον σουηδικό άμεση: Ξαφνικά ο φιλοτουρκικός, Δυτικός Τύπος, μετατρέπεται είτε έμμεσα, είτε άμεσα σε «τουρκοσκεπτικιστικό» και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από μετριοπαθής-συνετός ηγέτης, σε εκβιαστή σουλτάνο! Τι καλά, θα πει ο αφελής έλληνας! Καθόλου καλά, θα σου πω εγώ!

Αν από τη μια κλείσει για πάντα η βαλκανική οδός για τους μετανάστες και από την άλλη διαταραχθεί η σχέση Τουρκίας-ΕΕ, αυτός που θα πληρώσει τα σπασμένα θα είναι η Ελλάδα, η οποία έτσι θα μεταβληθεί σε σάντουιτς μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας...

Αν η γερμανική κυβέρνηση υποκρίνεται ανενδοίαστα και επιτρέψει τελικά να «κλείσει για πάντα η βαλκανική οδός», θα ανοίξει το ζήτημα του πολέμου στα βαλκάνια! Δεν κινδυνολογώ και ούτε αστειεύομαι, σε αυτό καταλήγαμε οι σπουδαστές της «Σχολής της Κοπεγχάγης» προ δεκαετίας, όταν μελετούσαμε το «securitization model» για τη βαλκανική. Αν κλείσεις τη βαλκανική οδό για τους μετανάστες και αναστατώσεις τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, θα έχεις κάνει μια καλή επένδυση σε έναν νέο πόλεμο στη βαλκανική. Αυτή είναι η εκτίμηση (μου) και τότε… Σαλαλαλαλά Ευρώπη και διεθνές σύστημα!...


Και στον επίλογο ενός επόμενου σημειώματος του, ο αρθρογράφος, ολοκληρώνει τις σκέψεις του ως εξής:

Στην Ειδομένη, παράλληλα με το Α. Αιγαίο έχει διαμορφωθεί ένα «συγκρουσιακό θέατρο» με επίκεντρο ασφαλώς τους πρόσφυγες, το οποίο αν δεν εκτονωθεί αμέσως, είναι πιθανόν να οδηγήσει σε στρατιωτικού χαρακτήρα εμπλοκή της Ελλάδας με γειτονικές χώρες. Αιφνίδια, αλλά όχι αιφνιδιαστικά, για όσους ασχολούνται επαγγελματικά με τις διενέξεις στην περιοχή. Ως προς αυτό θέλω να είμαι σαφής.

Μέχρι και ο φιλόδοξος Πούτιν, φρόντισε να απεγκλωβιστεί από την επερχόμενη διεθνή κρίση με πρόσχημα το προσφυγικό, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα - αντικειμενικά πλέον - δεν μπορεί, με τον Αλέξη Τσίπρα να «έχει χάσει πλέον καί τα αυγά καί τα καλάθια»! Το είδε λάθος, από την αρχή! Όλα τα είδε λάθος και πλέον ας ετοιμαστούμε για μάχη σε πολλά μέτωπα, με ή χωρίς τον Τσίπρα στη θέση του πρωθυπουργού! Από σήμερα θα περιορίσω τη κριτική μου, μια και όταν η πατρίδα σου κινδυνεύει πραγματικά ως διεθνής πολιτική οντότητα, δεν έχει σημασία πού βρίσκεται το δίκιο και πού το άδικο! Τότε, δυστυχώς, από πολίτης και κοσμοπολίτης μετατρέπεσαι σε απλό στρατιώτη, ο οποίος δεν είναι σε θέση να εξετάσει ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο… αν διακρίνεσαι από συναισθηματική ευφυΐα και διατηρείς ακέραιο το πατριωτικό σου φιλότιμο. Δεν είναι κακά πράγματα αυτά και δεν τα βρίσκω καθόλου συντηρητικά, όπως δεν τα έβρισκαν οι Καρλ Κράους και Τζορτζ Όργουελ!

Θα μπω, λοιπόν, από σήμερα στον πόλεμο, επιμένοντας, ωστόσο, να λέω ονόματα, επειδή δεν άφησαν οι «απ’-έξω» και οι «από-μέσα» κανένα περιθώριο στην ειρήνη. Σχηματίζοντας αριθμούς δεν θα αποφύγεις τα ονόματα, μια και είναι τα ονόματα και όχι οι αριθμοί που κατασκευάζουν τις τάξεις των πραγμάτων τόσο στη καθημερινή ζωή, όσο και στη διεθνή και στην εσωτερική πολιτική σκηνή…