Έχουν υπάρξει φωνές στις Ηνωμένες Πολιτείες που -για δικούς τους λόγους- έχουν ισχυριστεί πως πρέπει να δοθεί μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε, στην Ινδία. Και για τη Γερμανία έχουν γίνει παρόμοιες σκέψεις-προτάσεις (να θυμίσω πως για μια περίοδο, όταν ο έρωτας του ΓαλλοΓερμανικού άξονα ήταν στις αρχές του, η Γαλλία μοιραζόταν με τη Γερμανία τη θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας). Το γεγονός πως θεωρούμε αυτονόητο ότι η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να έχουν μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε, λες και είναι God Gifted ή κατέχουν κάποιο δικαίωμα το οποίο έπεσε από τον Ουρανό ή τους το παραχώρησε ο Θεός-Λόγος, φανερώνει τη μερικότητα και την υποκειμενικότητα μας. Τον βαθύ, και ασύνειδο πολλές φορές, δυτικοευρωκεντρισμόμας. Σταδιακά, και σε βάθος χρόνου, θα προσαρμοστούμε στις νέες πραγματικότητες και θα μάθουμε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί και λιγότερο προκλητικοί με τα αυτονόητα ή την άγνοιας μας.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος, πλέον, η Ινδία ή το μεγαλύτερο μουσουλμανικό κράτος, η Ινδονησία (ενδεχομένως και η Ιαπωνία, εφόσον δοθεί «άφεση» και στη Γερμανία) όπως και άλλες χώρες, να μην έχουν μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. Ο λατινοαμερικανικός κόσμος (περίπου 600 εκ. άνθρωποι) και ο μουσουλμανικός κόσμος (περίπου 1,6 δις άνθρωποι), η αφρικανική ήπειρος (περίπου 1,1 δις άνθρωποι) και η ινδική υποήπειρος (περίπου 1,3 δις άνθρωποι), δηλαδή συνολικά περίπου 4,6 δις άνθρωποι, πάνω από τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας, δεν έχουν καμία εκπροσώπηση ως μόνιμα μέλη στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.
.~`~.