Σε έναν εθνικά οργανωμένο κόσμο η αδυναμία των υπερεθνικών πολιτικών οντοτήτων, π.χ. των ομοσπονδιακών, να διατηρήσουν την ιδεολογική τους νομιμοποίηση και συνοχή, γίνεται προσπάθεια να υπερκεραστεί με την προσφυγή σε κάποιου είδους (εθνική) μυθολογία με πολιτισμικό περιεχόμενο. Ο εθνικισμός των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος σπάνια θίγεται στις μελέτες περί εθνικισμού, και η ιδέα του αμερικανικού έθνους διαμορφώθηκαν κατά την προσπάθεια ιδεολογικής νομιμοποίησης ενός κράτους αποίκων και μεταναστών η οποία κορυφώθηκε τον 19ο αιώνα με κύριο φορέα το ρεπουμπλικανικό κόμμα, και με πυρήνα φιλελεύθερες ιδέες, στοιχεία προσηλυτισμού, ιερεμιάδων και μεσσιανισμού (αργότερα συναντάμε στοιχεία στον φιλελεύθερο μεσσιανισμό του Ουίλσον), το Αμερικάνικο Όνειρο, την Πόλη πάνω στον Λόφο (City upon a Hill), τον αμερικανικό εξεπτιοναλισμό (American exceptionalism) και βέβαια το Manifest Destiny.
Πολλά από αυτά τα στοιχεία, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιχείρησαν να τα διεθνοποιήσουν παρουσιάζοντας τα ως «οικουμενικά ή καθολικά», διεθνοποιώντας κατ'ουσίαν, μυθολογικά και άλλα στοιχεία της «εθνικής ουσίας» τους κατά την προσπάθεια τους να ταυτίσουν το εθνικό τους συμφέρον με το οικουμενικό δίκαιο.
Αντίστοιχες διεργασίες επιτελούνται αυτή την περίοδο γύρω από το περιεχόμενο, την ιστορικότητα και την νοηματοδότηση της «Ευρώπης», του «ευρωπαϊσμού» (ο οποίος «ευρωπαϊσμός» σε ορισμένες περιπτώσεις δεν είναι παρά κεκαλυμμένος νέο-γερμανισμός), των «Ευρωπαίων» και του «ευρωπαϊκού πολιτισμού». Όσο πιο στενά θα ορίζεται το περιεχόμενο αυτής της «Ευρώπης» (και γενικότερα αυτών των όρων), τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες η Ελλάδα να βρεθεί «εκτός» αυτής της συγκεκριμένης «Ευρώπης».
.~`~.