Καμία ανάλυση. Διαβάστε, θυμηθείτε, σκεφτείτε, συνυπολογίστε.
Η αντίδραση προς αυτό το μείγμα προτεσταντισμού, νεο-γερμανισμού, χριστιανοδημοκρατίας και ορντολιμπεραλισμού μπορεί να έρθει μονάχα από κοσμικά ρεύματα - εθνικισμός, σοσιαλισμός, κοσμικός συντηρητισμός (11 Μαΐ 2015):
Η χριστιανοδημοκρατία, λόγω της υφής και της σύστασης της, απειλείται περισσότερο από τον εθνικισμό παρά από οποιοδήποτε άλλο κοσμικό ρεύμα (4 Ιουν 2015):
Απόσπασμα από λόγια πολιτικού (α): ''[I] witnessed the following: Suddenly prayer rugs were rolled out, and then a group of Muslims prayed towards Mecca. this was the first time I have seen this at a rest stop in Germany. Well, I had seen a few photos about this, but I could not believe it, and, to be frank, what is happening here in Germany defies any description, it is an impertinence against any agnostic and everyone who does not want religious practices in public. It is indecent; that is my opinion. I really do not want to see this. It is something that can be practiced in churches or in mosques, but not everywhere in public places. I do not want that here, because it does not belong here. We are a SECULAR society, and we have SEPARATION of state and religion, and I do not want to see our PUBLIC spaces paved over with praying Muslims. I do not want this in my country'' - Alice Weidel
Απόσπασμα από λόγια πολιτικού (β): ''I think that France can be secular because it’s a Christian culture and you notice that in Muslim countries they have more difficulty... Muslim countries that are secular got there in general by FORCE... France is France. It’s a country with Christian roots and that’s also what’s given us our identity. It’s SECULAR, we’ll hold this IDENTITY and we won’t let this identity be changed...'' - Marine le Pen
''Ο σοβιετισμός κατέρρευσε. Όλοι περίμεναν πως θα έρθει ο Φουκογιάμα. Τελικά τι ήρθε; Ο παναραβισμός κατέρρευσε. Ομοίως, όλοι περίμεναν πως θα έρθει ο Φουκογιάμα. Τελικά τι ήρθε; Ο κεμαλισμός κατέρρευσε και αυτός. Τα ίδια: Φουκογιάμα εν αναμονή. Από τη Ρωσία μέχρι τις αραβικές χώρες και την Τουρκία, πλέον έχουμε φτάσει στον πυρήνα: στην Γαλλία. Αυτό δεν μπορούν, ή δεν θέλουν, να καταλάβουν...[3] Και δεν μπορούν να το καταλάβουν οι οπαδοί του Φουκογιάμα γιατί προτάσσουν το σοσιαλιστικό και όχι το κοσμικιστικό ως το πρωτεύον στοιχείο, μη βλέποντας πως και ο φιλελεύθερος κοσμικισμός (σεκιουλαρισμός) διέρχεται κρίση και υποχωρεί (και οι μαρξιστές πρότασσαν ως στοιχείο διαφοροποίησης το κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα αστικής/προλεταριακής επαναστάσεως υποβαθμίζοντας το κοσμικό ενοποιητικό στοιχείο)...[4] εάν κάποιος παρατηρήσει το κριτήριο κοσμικό-θρησκευτικό, όχι μονάχα σε παγκόσμια αλλά και σε ρεζιοναλιστική-περιφερειακή κλίμακα (όπως πρέπει προκειμένου να μην παραπλανηθεί), μέσα από το πρίσμα του ευρωπαϊκού κοσμικισμού (european secularism), τότε γίνεται φανερό πως επίκειται μια μεγάλη κρίση του -λεγόμενου- «κοσμικού πολιτισμού» (ουσιαστικά του secular liberalism) εντός της ευρύτερης φιλελεύθερης ευρωπαϊκής γεωγραφίας'' [5].
Τέλος: ''Πίσω από την όλη συζήτηση περί ισλαμιστικής τρομοκρατίας και ριζοσπαστικόποίησης που κυριαρχεί στην «κοινή γνώμη», θάβονται ή/και εξαφανίζονται πολύ σημαντικές εξελίξεις και μεγάλες παγκόσμιες θεματικές...[6] Πίσω από την άνοδο της τρομοκρατίας υποβόσκει η κρίση του ευρωπαϊκού κοσμικισμού και η δημογραφική κατάρρευση, το πνευματικό κενό και η ήττα στον πόλεμο της ταυτότητας...[3] Δημογραφικά, οι κοσμικιστές δεν αναπαράγονται τόσο με φυσικό παρά κυρίως με εικονικό τρόπο (μέσα από τη μαζική κουλτούρα, την εικόνα κ.λπ) και αγοραπωλησίες (υιοθεσίες). Δεν αφήνουν βιολογικούς απογόνους - δηλαδή παιδιά - πίσω τους ή αφήνουν ελάχιστους και οι αριθμοί τους συνεχώς μειώνονται... Ένας Άγγλος ακαδημαϊκός επισήμανε σε ομιλία του: «Ξέρετε, η ιδέα πως ευρωπαϊκοί-λευκοί πληθυσμοί σιγά-σιγά αντικαθίστανται από μη ευρωπαϊκούς-λευκούς εθνοτικά (λόγω μετανάστευσης), δεν αποτελεί πρόβλημα. Αλλά ας σκεφτούμε το σενάριο ότι κοσμικοί πληθυσμοί σιγά-σιγά αντικαθίστανται από θρησκευόμενους πληθυσμούς. Μήπως είναι αυτό πιθανόν;»... Βασικά, ήδη, σε παγκόσμια κλίμακα (όχι όμως ακόμα σε παν-ευρωπαϊκή) οι δυτικο-ευρωγενεις κοσμικιστικές έχουν ηττηθεί. Τα απόνερα αυτής της εξέλιξης θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες, όπου, όσο και εάν φαίνεται περίεργο, θα χαρακτηριστούν από μια διαδικασία απο-εκκοσμίκευσης και επανα-θρησκειοποίησης του κόσμου. Όπως τελικά θα φανεί, αυτό που διακυβεύεται είναι ο νεώτερος κοσμικός δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός της Προόδου'' [6].
Πολλά από τα προηγούμενα ούτε τα προσεγγίζουν, ούτε τα εξηγούν, ούτε ίσως τα κατανοούν οικονομιστές (ίσως να μην τους ενδιαφέρουν). Τους οικονομιστές τους νοιάζει η πολτοποίηση (ή η προάσπιση) των μισθών και των εισοδημάτων και ο βαθμός ή/και η μέθοδος κλοπής από τάξη σε τάξη και από κράτος σε κράτος (δεν μπορείς να περιμένεις πολλά περισσότερα από ανθρώπους που π.χ προγραμματίζουν σε κομπιούτερ ποσοστά ανάπτυξης - αριθμομέτρες - και την ίδια στιγμή μιλούν περί ελευθερίας). Εκεί τελειώνει η πολιτική και η ζώη, γι'αυτούς. Η πολιτική όμως έχει πολλά περιεχόμενα, μορφές και διαστάσεις. Η οικονομίστικη σκέψη είναι, εν πολλοίς, μια εκπτώχευση του ανθρώπίνου πνεύματος, γενικότερα των ανθρώπων. Για πιο συγκεκριμένες προσεγγίσεις θα επανέλθουμε.
[2] Περί «Ευρωσκεπτικισμού» - μέρος α´. Η περίπτωση του «Ευρωρεφορμισμού» (4 Ιουν 2015).
[3] Επτά Σχολιασμοί (30 Ιουλ 2016).
[4] Ευρωκεντρισμός, κοσμικισμός, φονταμενταλισμός (eurocentrism, secularism, fundamentalism). Ορισμένες επισημάνσεις (8 Απρ 2016).
[5] Δημογραφία και Μετα-Εκκοσμίκευση. Μια πτυχή των δημογραφικών εξελίξεων που δεν τονίζεται (17 Ιαν 2016).
[6] Αδιέξοδα του νεώτερου δυτικοευρωπαϊκού κοσμικισμού (secularism) και πολιτισμού της Προόδου. Δύο σύντομοι σχολιασμοί (3 Απρ 2016).
1.
Αποσπάσματα από Κοσμοϊδιογλωσσία:Η αντίδραση προς αυτό το μείγμα προτεσταντισμού, νεο-γερμανισμού, χριστιανοδημοκρατίας και ορντολιμπεραλισμού μπορεί να έρθει μονάχα από κοσμικά ρεύματα - εθνικισμός, σοσιαλισμός, κοσμικός συντηρητισμός (11 Μαΐ 2015):
Ο Wolfgang Schäuble είναι ορντολιμπεραλιστής (OrdoLiberalism) και χριστιανοδημοκράτης. Όπως έχει επισημανθεί παλαιότερα η σημερινή Ευρώπη είναι δημιούργημα των χριστιανοδημοκρατών. Η χριστιανοδημοκρατία όμως βρίσκεται σε παρακμή. Η ενοποίηση της Γερμανίας σε συνδυασμό με τη διάλυση-αποσύνθεση του μεγαλύτερου ρωμαιοκαθολικού χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, της ιταλικής Democrazia Cristiana, οδήγησε στον εκ-προτεσταντισμό τη γερμανικής Christlich Demokratische Union (CDU) και στην απομάκρυνση της από τις ρωμαιοκαθολικές και κορπορατιστικές της βάσεις. Η δυναμική επιστροφή και επιβολή του ορντολιμπεραλισμού, μπορεί να ιδωθεί ως αποτέλεσμα αυτού του μετασχηματισμού, ο οποίος στόχο έχει την ανάσχεση της χριστιανοδημοκρατικής παρακμής... Η εκ-προτεσταντοποίηση και απο-καθολικοποίηση των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων επηρέασε ευρύτερα και τα κοσμικά μη χριστιανοδημοκρατικά «δεξιά» κόμματα... Η αντίδραση προς αυτό το μείγμα προτεσταντισμού, νεο-γερμανισμού, χριστιανοδημοκρατίας και ορντολιμπεραλισμού μπορεί να έρθει μονάχα από κοσμικά ρεύματα (εθνικισμός, σοσιαλισμός, κοσμικός συντηρητισμός). Όμως πέρα από τη χριστιανοδημοκρατία, σε παρακμή βρίσκεται και η σοσιαλδημοκρατία (η οποία σχεδόν έχει αφομοιωθεί). Εάν δε, συνυπολογίσουμε πως υπήρξε στο παρελθόν διαρκής αντιπαράθεση... ανάμεσα σε ορντολιμπεραλιστές και νεο-μερκαντιλιστές (και σταθμίσουμε το ζήτημα της κυριαρχίας και της υπερεθνικότητας), έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε γύρω από ποιους άξονες, ανάλογα με το πολιτισμικό υπόβαθρο της κάθε χώρας, συσπειρώνονται δυνάμεις που αντιδρούν στην κυρίαρχη ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων, σε Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και άλλου [1].
Η χριστιανοδημοκρατία, λόγω της υφής και της σύστασης της, απειλείται περισσότερο από τον εθνικισμό παρά από οποιοδήποτε άλλο κοσμικό ρεύμα (4 Ιουν 2015):
ο «Ευρωρεφορμισμός» έχει όρια, διότι ναι μεν, όντας κοσμικός, μπορεί να αυξήσει τις πιέσεις προς το κυρίαρχο ευρωπαϊκό κέντρο, αλλά, πρώτον, η Σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται στο κέντρο και όχι στην περιφέρεια της καθεστωτικής ευρωπαϊκής κυριαρχίας (παρηκμασμένη και αφομοιωμένη από την Χριστιανοδημοκρατία), και δεύτερον, το άλλο μεγάλο κοσμικό ρεύμα, ο εθνικισμός, στις περισσότερες εκδοχές του (πλην Σκωτίας, Ουκρανίας και ίσως της Φινλανδίας) είναι περισσότερο «ευρωσκεπτικιστικός» παρά «Ευρωρεφορμιστικός». Η χριστιανοδημοκρατία, λόγω της υφής και της σύστασης της, απειλείται περισσότερο από τον εθνικισμό παρά από οποιοδήποτε άλλο κοσμικό ρεύμα. Εάν προσθέσουμε στα προηγούμενα τις διαστάσεις -δυτικοευρωπαϊκού- Βορρά και Νότου, Η.Π.Α και Ε.Ε, δολαρίου και ευρώ, υπερεθνικής ομοσπονδιοποίησης και εθνοκρατισμού, έχουμε ακόμα περισσότερα νοητικά εργαλεία στη διάθεση μας προκειμένου να αναλύσουμε τα ρεύματα του «ευρωσκεπτικισμού» και του «ευρωπαϊσμού» [2].
2.
Απόσπασμα από λόγια πολιτικού (α): ''[I] witnessed the following: Suddenly prayer rugs were rolled out, and then a group of Muslims prayed towards Mecca. this was the first time I have seen this at a rest stop in Germany. Well, I had seen a few photos about this, but I could not believe it, and, to be frank, what is happening here in Germany defies any description, it is an impertinence against any agnostic and everyone who does not want religious practices in public. It is indecent; that is my opinion. I really do not want to see this. It is something that can be practiced in churches or in mosques, but not everywhere in public places. I do not want that here, because it does not belong here. We are a SECULAR society, and we have SEPARATION of state and religion, and I do not want to see our PUBLIC spaces paved over with praying Muslims. I do not want this in my country'' - Alice Weidel
Απόσπασμα από λόγια πολιτικού (β): ''I think that France can be secular because it’s a Christian culture and you notice that in Muslim countries they have more difficulty... Muslim countries that are secular got there in general by FORCE... France is France. It’s a country with Christian roots and that’s also what’s given us our identity. It’s SECULAR, we’ll hold this IDENTITY and we won’t let this identity be changed...'' - Marine le Pen
3.
Αποσπάσματα από Κοσμοϊδιογλωσσία:''Ο σοβιετισμός κατέρρευσε. Όλοι περίμεναν πως θα έρθει ο Φουκογιάμα. Τελικά τι ήρθε; Ο παναραβισμός κατέρρευσε. Ομοίως, όλοι περίμεναν πως θα έρθει ο Φουκογιάμα. Τελικά τι ήρθε; Ο κεμαλισμός κατέρρευσε και αυτός. Τα ίδια: Φουκογιάμα εν αναμονή. Από τη Ρωσία μέχρι τις αραβικές χώρες και την Τουρκία, πλέον έχουμε φτάσει στον πυρήνα: στην Γαλλία. Αυτό δεν μπορούν, ή δεν θέλουν, να καταλάβουν...[3] Και δεν μπορούν να το καταλάβουν οι οπαδοί του Φουκογιάμα γιατί προτάσσουν το σοσιαλιστικό και όχι το κοσμικιστικό ως το πρωτεύον στοιχείο, μη βλέποντας πως και ο φιλελεύθερος κοσμικισμός (σεκιουλαρισμός) διέρχεται κρίση και υποχωρεί (και οι μαρξιστές πρότασσαν ως στοιχείο διαφοροποίησης το κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα αστικής/προλεταριακής επαναστάσεως υποβαθμίζοντας το κοσμικό ενοποιητικό στοιχείο)...[4] εάν κάποιος παρατηρήσει το κριτήριο κοσμικό-θρησκευτικό, όχι μονάχα σε παγκόσμια αλλά και σε ρεζιοναλιστική-περιφερειακή κλίμακα (όπως πρέπει προκειμένου να μην παραπλανηθεί), μέσα από το πρίσμα του ευρωπαϊκού κοσμικισμού (european secularism), τότε γίνεται φανερό πως επίκειται μια μεγάλη κρίση του -λεγόμενου- «κοσμικού πολιτισμού» (ουσιαστικά του secular liberalism) εντός της ευρύτερης φιλελεύθερης ευρωπαϊκής γεωγραφίας'' [5].
Τέλος: ''Πίσω από την όλη συζήτηση περί ισλαμιστικής τρομοκρατίας και ριζοσπαστικόποίησης που κυριαρχεί στην «κοινή γνώμη», θάβονται ή/και εξαφανίζονται πολύ σημαντικές εξελίξεις και μεγάλες παγκόσμιες θεματικές...[6] Πίσω από την άνοδο της τρομοκρατίας υποβόσκει η κρίση του ευρωπαϊκού κοσμικισμού και η δημογραφική κατάρρευση, το πνευματικό κενό και η ήττα στον πόλεμο της ταυτότητας...[3] Δημογραφικά, οι κοσμικιστές δεν αναπαράγονται τόσο με φυσικό παρά κυρίως με εικονικό τρόπο (μέσα από τη μαζική κουλτούρα, την εικόνα κ.λπ) και αγοραπωλησίες (υιοθεσίες). Δεν αφήνουν βιολογικούς απογόνους - δηλαδή παιδιά - πίσω τους ή αφήνουν ελάχιστους και οι αριθμοί τους συνεχώς μειώνονται... Ένας Άγγλος ακαδημαϊκός επισήμανε σε ομιλία του: «Ξέρετε, η ιδέα πως ευρωπαϊκοί-λευκοί πληθυσμοί σιγά-σιγά αντικαθίστανται από μη ευρωπαϊκούς-λευκούς εθνοτικά (λόγω μετανάστευσης), δεν αποτελεί πρόβλημα. Αλλά ας σκεφτούμε το σενάριο ότι κοσμικοί πληθυσμοί σιγά-σιγά αντικαθίστανται από θρησκευόμενους πληθυσμούς. Μήπως είναι αυτό πιθανόν;»... Βασικά, ήδη, σε παγκόσμια κλίμακα (όχι όμως ακόμα σε παν-ευρωπαϊκή) οι δυτικο-ευρωγενεις κοσμικιστικές έχουν ηττηθεί. Τα απόνερα αυτής της εξέλιξης θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες, όπου, όσο και εάν φαίνεται περίεργο, θα χαρακτηριστούν από μια διαδικασία απο-εκκοσμίκευσης και επανα-θρησκειοποίησης του κόσμου. Όπως τελικά θα φανεί, αυτό που διακυβεύεται είναι ο νεώτερος κοσμικός δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός της Προόδου'' [6].
Επισήμανση
Πολλά από τα προηγούμενα ούτε τα προσεγγίζουν, ούτε τα εξηγούν, ούτε ίσως τα κατανοούν οικονομιστές (ίσως να μην τους ενδιαφέρουν). Τους οικονομιστές τους νοιάζει η πολτοποίηση (ή η προάσπιση) των μισθών και των εισοδημάτων και ο βαθμός ή/και η μέθοδος κλοπής από τάξη σε τάξη και από κράτος σε κράτος (δεν μπορείς να περιμένεις πολλά περισσότερα από ανθρώπους που π.χ προγραμματίζουν σε κομπιούτερ ποσοστά ανάπτυξης - αριθμομέτρες - και την ίδια στιγμή μιλούν περί ελευθερίας). Εκεί τελειώνει η πολιτική και η ζώη, γι'αυτούς. Η πολιτική όμως έχει πολλά περιεχόμενα, μορφές και διαστάσεις. Η οικονομίστικη σκέψη είναι, εν πολλοίς, μια εκπτώχευση του ανθρώπίνου πνεύματος, γενικότερα των ανθρώπων. Για πιο συγκεκριμένες προσεγγίσεις θα επανέλθουμε.
Σημειώσεις
[1] Χριστιανοδημοκρατία, ορντολιμπεραλισμός και «Ευρώπη». Εισαγωγικό σχόλιο (11 Μαΐ 2015).[2] Περί «Ευρωσκεπτικισμού» - μέρος α´. Η περίπτωση του «Ευρωρεφορμισμού» (4 Ιουν 2015).
[3] Επτά Σχολιασμοί (30 Ιουλ 2016).
[4] Ευρωκεντρισμός, κοσμικισμός, φονταμενταλισμός (eurocentrism, secularism, fundamentalism). Ορισμένες επισημάνσεις (8 Απρ 2016).
[5] Δημογραφία και Μετα-Εκκοσμίκευση. Μια πτυχή των δημογραφικών εξελίξεων που δεν τονίζεται (17 Ιαν 2016).
[6] Αδιέξοδα του νεώτερου δυτικοευρωπαϊκού κοσμικισμού (secularism) και πολιτισμού της Προόδου. Δύο σύντομοι σχολιασμοί (3 Απρ 2016).