Η Ελλάδα το 2004 βρισκόταν στο αποκορύφωμα της οικονομίστικης μαλακής ή ήπιας (και όχι σκληρής) ισχύος της, η οποία φυσικά είχε πήλινα πόδια (τα πήλινα πόδια των «εκσυγχρονιστών»). Ήταν η περίοδος ανάρρωσης της Τουρκίας από την κρίση του 2001. Που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα και που η Τουρκία; Ο Erdoğan δήλωσε πως στόχος είναι το 2023, όταν θα συμπληρώνονται 570 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Τουρκία να βρίσκεται στις 10 πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου (αυτή τη στιγμή είναι 17η - 18η σε παγκόσμια κλίμακα και 7η σε ευρωπαϊκή). Ποιος είναι ο στόχος της Ελλάδας για το 2021; Που θα βρίσκεται άραγε η Ελλάδα 200 χρονιά μετά από το 1821;
Ο Erdoğan επίσης δήλωσε, "They talk about population planning, birth control. No Muslim family can have such an approach... We will multiply our descendants." (Reuters).
Ο Έλληνας μπορεί να ξινίζει τα μούτρα του με αυτές τις δηλώσεις, και να του προκαλούν απέχθεια τα λόγια του «Σουλτάνου». Θα δούμε όμως που θα βρίσκεται η Τουρκία και που η Ελλάδα σε δύο δεκαετίες από σήμερα, όταν ο «Σουλτάνος» θα έχει φύγει, αλλά τα αποτελέσματα των πολιτικών του θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, και η Τουρκία θα είναι με άνεση πιο πολυπληθής από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, πλην Ρωσίας. Μεταξύ 2001 και 2012, ο πληθυσμός της Τουρκίας αυξήθηκε κατά μια Ελλάδα. Σωστά διαβάσατε, κατά περίπου δέκα εκατομμύρια. We will multiply our descendants... (ας μην αναφερθώ στην τρέχουσα δημογραφική κατάσταση της Ελλάδας - για την οποία κανείς δεν μιλά γιατί κανέναν δεν συμφέρει - διότι θα μελαγχολήσουμε. Στην Ελλάδα, με την ολοκλήρωση της αποσύνθεσης του παλαιού κομματικού συστήματος, πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εκ νέου απογραφή. Κανονικά προβλέπεται για το 2021).
Εμείς ζούμε τα αποτελέσματα του «Σημίτισμού». Οι αυτοαποκαλούμενοι «εκσυγχρονιστές» και διάφοροι «ευρωπαϊστές» πούλησαν ένα παραμύθι στον ελληνικό λαό. Το παραμύθι τους εμπεριείχε ένα «αφήγημα» κατά το οποίο παρουσίαζαν μια Ελλάδα να βρίσκεται σε περίοδο ακμής, ενώ στην πραγματικότητα βρισκόταν σε παρακμή. Η «ισχυρή Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης», η «ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και στον Κόσμο». Αξέχαστα συνθήματα. Ορισμένοι όμως, ήδη από τότε, ήμασταν πεπεισμένοι πως η Ελλάδα, ούτε σε περίοδο ακμής βρισκόταν, ούτε πραγματικά ισχυρή ήταν. Ήταν θέμα διαφορετικής αντίληψης περί ισχύος και κυριαρχίας (τι είναι πραγματική ισχύ και κυριαρχία και τι είναι ψευδό-ισχύ και ψευδο-κυριαρχία), περί «στόχων και προοπτικής» και κυρίως στρατηγικής.
Από μόνη της, η αντιπαραβολή Σημίτη και Erdoğan, φανερώνει ποιότητες. Ο Κώστας Σημίτης, αυτή η υπερτιμημένη μετριότητα, αυτός ο λογιστής και όχι πολιτικός (τον οποίον φρόντισαν να αποθεώσουν τα Μ.Μ.Ε και οι δημοσιογράφοι, κατασκευάζοντας την εικόνα του «σοβαρού, ορθολογιστή και Ευρωπαίου» πολιτικού), ο οποίος είναι υπόλογος για την σημερινή κατάντια της Ελλάδας, φανερώνει ή καθρεφτίζει την κατάσταση και την νοοτροπία του αστικού τοπίου της χώρας κατά την μετα-διπολική περίοδο.
[-] Η «ευρωπαϊκή, εκσυγχρονιστική, μεταρρυθμιστική» Ελλάδα είναι ένα μικρό ξεδοντιασμένο και ευνουχισμένο γατάκι μπροστά στην Ελλάδα των δύο πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, κατά τις οποίες η χώρα μας είχε από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην «Δύση» και σε ολόκληρο τον πλανήτη (με την απίστευτη, εξωπραγματική και «ασιατικότατη» Ιαπωνία να κονιορτοποιεί τα πάντα). Την δεκαετία 1950-1960, η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά από χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Erdoğan επίσης δήλωσε, "They talk about population planning, birth control. No Muslim family can have such an approach... We will multiply our descendants." (Reuters).
Ο Έλληνας μπορεί να ξινίζει τα μούτρα του με αυτές τις δηλώσεις, και να του προκαλούν απέχθεια τα λόγια του «Σουλτάνου». Θα δούμε όμως που θα βρίσκεται η Τουρκία και που η Ελλάδα σε δύο δεκαετίες από σήμερα, όταν ο «Σουλτάνος» θα έχει φύγει, αλλά τα αποτελέσματα των πολιτικών του θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, και η Τουρκία θα είναι με άνεση πιο πολυπληθής από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, πλην Ρωσίας. Μεταξύ 2001 και 2012, ο πληθυσμός της Τουρκίας αυξήθηκε κατά μια Ελλάδα. Σωστά διαβάσατε, κατά περίπου δέκα εκατομμύρια. We will multiply our descendants... (ας μην αναφερθώ στην τρέχουσα δημογραφική κατάσταση της Ελλάδας - για την οποία κανείς δεν μιλά γιατί κανέναν δεν συμφέρει - διότι θα μελαγχολήσουμε. Στην Ελλάδα, με την ολοκλήρωση της αποσύνθεσης του παλαιού κομματικού συστήματος, πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εκ νέου απογραφή. Κανονικά προβλέπεται για το 2021).
Εμείς ζούμε τα αποτελέσματα του «Σημίτισμού». Οι αυτοαποκαλούμενοι «εκσυγχρονιστές» και διάφοροι «ευρωπαϊστές» πούλησαν ένα παραμύθι στον ελληνικό λαό. Το παραμύθι τους εμπεριείχε ένα «αφήγημα» κατά το οποίο παρουσίαζαν μια Ελλάδα να βρίσκεται σε περίοδο ακμής, ενώ στην πραγματικότητα βρισκόταν σε παρακμή. Η «ισχυρή Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης», η «ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και στον Κόσμο». Αξέχαστα συνθήματα. Ορισμένοι όμως, ήδη από τότε, ήμασταν πεπεισμένοι πως η Ελλάδα, ούτε σε περίοδο ακμής βρισκόταν, ούτε πραγματικά ισχυρή ήταν. Ήταν θέμα διαφορετικής αντίληψης περί ισχύος και κυριαρχίας (τι είναι πραγματική ισχύ και κυριαρχία και τι είναι ψευδό-ισχύ και ψευδο-κυριαρχία), περί «στόχων και προοπτικής» και κυρίως στρατηγικής.
Από μόνη της, η αντιπαραβολή Σημίτη και Erdoğan, φανερώνει ποιότητες. Ο Κώστας Σημίτης, αυτή η υπερτιμημένη μετριότητα, αυτός ο λογιστής και όχι πολιτικός (τον οποίον φρόντισαν να αποθεώσουν τα Μ.Μ.Ε και οι δημοσιογράφοι, κατασκευάζοντας την εικόνα του «σοβαρού, ορθολογιστή και Ευρωπαίου» πολιτικού), ο οποίος είναι υπόλογος για την σημερινή κατάντια της Ελλάδας, φανερώνει ή καθρεφτίζει την κατάσταση και την νοοτροπία του αστικού τοπίου της χώρας κατά την μετα-διπολική περίοδο.
Σημειώσεις
[-] Εάν η Τουρκία «κουρευτεί» (ή την «κοντύνουν»), αυτό θα συμβεί επειδή θα εξελίσσεται σε επικίνδυνα ισχυρή χώρα (και θα υπάρχει κίνδυνος να υπερβεί τον ρόλο για τον οποίο προορίζεται στην περιοχή από εξω-περιφερειακές δυνάμεις), και όχι επειδή θα είναι αδύναμη. Λόγω δύναμης και όχι αδυναμίας.[-] Η «ευρωπαϊκή, εκσυγχρονιστική, μεταρρυθμιστική» Ελλάδα είναι ένα μικρό ξεδοντιασμένο και ευνουχισμένο γατάκι μπροστά στην Ελλάδα των δύο πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, κατά τις οποίες η χώρα μας είχε από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην «Δύση» και σε ολόκληρο τον πλανήτη (με την απίστευτη, εξωπραγματική και «ασιατικότατη» Ιαπωνία να κονιορτοποιεί τα πάντα). Την δεκαετία 1950-1960, η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά από χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.