Επίκαιροι σχολιασμοί (31 Ιαν 2016).

I
Μια πρώτη σύντομη αναφορά
περί μεταναστευτικού-προσφυγικού για το 2016

Πριν από αρκετό καιρό έγραφα για την«εισροή ενός άναρχου πεδίου σε ένα ιεραρχικό πεδίο και την μεταβολή του τελευταίου σε πεδίο αναρχίας. Αυτό μπορούμε να παρατηρήσουμε στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ αυτή την περίοδο με την μεταβολή τους -με ακραίο τρόπο- από χώρες σε χώρους, από κράτη σε εδαφικές περιοχές». Έγραφα επίσης πως«από το 2007 και ύστερα, στην Ελλάδα σταδιακά... αρχίζει η αποσύνθεση και ο κατακερματισμός της όποιας κυριαρχίας διαθέτει, των λειτουργιών και του ρόλου του κράτους, το ιεραρχικό πλαίσιο μεταβάλλεται σε άναρχο και σταδιακά μπορεί να οδηγηθούμε στην μεταβολή μιας χώρας σε χώρο ή σε καθαρό σύστημα αυτοβοήθειας (καληνύχτα ζωή) κ.λπ. Ένα καταρρέον κράτος είναι μια χώρα που μεταβάλλεται σε χώρο ή σε χωματερή της ''παγκοσμιοποίησης''».

Τα προηγούμενα πλέον δεν παρατηρούνται μονάχα στην Ελλάδα αλλά και στο εσωτερικό της Ε.Ε. Το φαινόμενο που παρατηρείται με το ύψωμα των φραχτών και τις αυτόνομες αποφάσεις κρατών (Σουηδία, Δανία, Αυστρία, Ουγγαρία κ.λπ) φανερώνει την σταδιακή μεταβολή του ιεραρχικού πεδίου σε άναρχο. Δηλαδή το εσωτερικό της Ε.Ε αποκτά χαρακτηριστικά διεθνούς περιβάλλοντος (η επιδίωξη της Ε.Ε ήταν/είναι να εγκαθιδρυθεί ένα ευρωπαϊκό ιεραρχικό σύστημα -δηλαδή να μετατραπεί το ευρωπαϊκό πεδίο από άναρχο που ήταν σε ιεραρχικό- και να εξομοιωθούν οι διεθνείς/κρατικές σχέσεις σε μια κατάσταση ευρωπαϊκής εσωτερικής πολιτικής). Εάν συνεχιστεί αυτή η πορεία το εσωτερικό της Ε.Ε ή το «ευρωπαϊκό σύστημα» θα μεταβληθεί σε κανονικότατο σύστημα αυτοβοήθειας (όποιος κατάλαβε, κατάλαβε).

Γι'αυτό ορισμένους φανατικούς, ανορθολογικούς και μισαλλόδοξους «ευρωπαϊστές» που δεν τους ενδιαφέρουν όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, κανονικά, έπρεπε να τους απασχολούν. Τώρα που η Ε.Ε αποκτά παρεμφερή χαρακτηριστικά ανησύχησαν όλοι οι υποκριτές (αυτό προϋποθέτει πως στην σκέψη τους η Ελλάδα ήταν ή/και παραμένει αναλώσιμη).

Τα προηγούμενα αποτελούν αδιαμφισβήτητα σημάδια μιας πρώιμης μορφής αποσύνθεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτή την περίοδο, με μόλις 60€ μπορείς να βγάλεις κανονικό εισιτήριο από το Μαρόκο και την Αλγερία για την Κωνσταντινούπολη. Κάθε μέρα φτάνουν περίπου 1600 άτομα στα ελληνικά νησιά (ενώ τις τελευταίες είκοσι μέρες έχουν επιστρέψει στην Τουρκία μόλις 130 άτομα). Οι ροές είναι απείρως αυξημένες σε σχέση με πέρυσι τον Ιανουάριο.

II
Απόσπασμα από βιβλίο
για την μετανάστευση στον 21ο αιώνα και σχολιασμός

Με βάση τα αποσταθεροποιητικά φαινόμενα που παρατηρούμε στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι μόνον, αλλά ας μείνουμε στην Ε.Ε), οδηγούμαστε σε μεγαλύτερη αναρχία και αταξία.

Τα φαινόμενα που παρατηρούμε στο εσωτερικό της Ε.Ε, αποτελούν συμπτώματα της σταδιακής αποσύνθεσης της μεταπολεμικής φιλελεύθερης ευρωπαϊκής τάξης. Δηλαδή, αποτελούν την τοπική-περιφερειακή έκφραση της αποσύνθεσης της μεταπολεμικής φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης.

III
Επαναφορά παλαιότερουσχολιασμού

Εν συντομία. Το επίδικο -για ορισμένους- ήταν η ενσωμάτωση «του Ισλάμ» στην «ευρωπαϊκή» παραγωγή -καθώς το πρώτο αποτελεί βασικό παράγοντα υπάρξεως της δεύτερης- όχι μονάχα ως «ενέργεια» (πετρέλαια κυρίως) και «εργασία» («φτηνά εργατικά χέρια») αλλά και ως «παιδιά και γεννήσεις» (υπογεννητικότητα και δημογραφία) προκειμένου να συνεχίσει ακάθεκτη η περίφημη «ανάπτυξη» κατά την εποχή της «παγκοσμιοποιήσεως».

Βέβαια όλα τα προηγούμενα δεν τα ήθελε «η Ευρώπη», έτσι γενικά και αόριστα, αλλά τα είχε ανάγκη το «φιλελεύθερο» κράτος της «αναπτύξεως», προκειμένου να συνεχίσει να υφίσταται και να υπερβεί το λεγόμενο «φιλελεύθερο παράδοξο» στο οποίο βρίσκονται παγιδευμένα τα -«φιλελεύθερα αναπτυξιακά»- κράτη. Εξ ου και αποτέλεσε απαραίτητη συνθήκη ο λεγόμενος μουλτικουλτουραλισμός («πολυπολιτισμός»), ο οποίος βρίσκεται σε υποχώρηση.

Στην πορεία, βέβαια, εδημιουργήθησαν ορισμένα «προβλήματα» καθώς οι άνθρωποι δεν είναι απλά «συντελεστές» (π.χ. εργασία) αλλά κουβαλούν μαζί τους ιδέες, νοοτροπίες, ηθικές στάσεις και διάφορα άλλα περίεργα και περιττά -για «την παραγωγή»- πράγματα. Εξ ου και αποτελεί απαραίτητη συνθήκη ο «εξευρωπαϊσμός» τους προκειμένου να προσανατολισθούν αποκλειστικά στην «παραγωγή».

Για να επιτευχθεί ο προσανατολισμός και η ενσωμάτωση στην «παραγωγή» πρέπει η «εργασία», δηλαδή οι άνθρωποι, να κλεισθούν αεροστεγώς σε ένα ιδεολογικό οικοδόμημα από το οποίο δεν επιτρέπεται καμία διαρροή. Το ιδεολογικό αυτό οικοδόμημα τιτλοφορείται συνήθως υπό συνθήματα όπως «εξευρωπαϊσμός» ή/και «δυτικές αξίες» (συνθήματα που μικρή σχέση έχουν με την πραγματική ιστορική εξέλιξη των λαών, των κοινωνιών και των εθνών της ευρωπαϊκής ηπείρου). Κάπως έτσι θέλησαν ορισμένοι τα πράγματα. Τα πράγματα όμως ήρθαν αλλιώς.

IV

Όσες και όσοι έχουν ξεχάσει πως ήταν τα πράγματα προ του 2008 (και συνήθισαν την μετά 2008 εποχή), ας προσπαθήσουν τουλάχιστον να συγκρατήσουν την σημερινή εικόνα στο μυαλό τους, αυτή των αρχών του 2016. Η εντύπωση μου είναι πως μέχρι τις αρχές του 2020, η πολιτική κατάσταση στα εδάφη της -σημερινής- Ε.Εθα είναι αγνώριστη.

Θα προσπαθούν άνθρωποι να θυμηθούν πως ήταν τα πράγματα το 2016 και δεν θα μπορούν.