Κατά την περιήγηση μου στον «παγκόσμιο ιστό» διαπιστώνω, για ακόμη μια φορά, πόσο μεγάλη σημασία έχει η δημόσια διαχείριση των ζητημάτων και η «μαλακή ισχύ». Διαβάζω ήδη αποθεωτικά σχόλια για τη Γερμανία, για παράδειγμα, -ή και την Αυστρία. Διαπιστώνω την επιμονή των πολιτών να υπερασπίζονται τη χώρα τους μόλις αυτή κατηγορείται και να παρουσιάζουν θετικά παραδείγματα και αντεπιχειρήματα κ.λπ. Αντίθετα σε εμάς κυριαρχούν οι βρισιές και το μίσος για τους «Αιλλυνεζους» (άλλη «μάγκικη» καταστροφή εννοιών αυτή) ή για τους μη αρκούντως «Ευρωπαίους» ιθαγενείς.
Μαθαίνουμε ιστορίες και βλέπουμε φωτογραφίες «απλών ανθρώπων» που βοηθούν αλλά σε κανένα διεθνές μέσο δεν διάβασα για έναν κάτοικο ενός ταπεινού ελληνικού νησιού (στο οποίο νησί μάλιστα πριν λίγο καιρό είχαν μειωθεί τα δρομολόγια - για να μην τα ξεχνάμε και αυτά) που έκανε το «ταξί» σε πρόσφυγες με το ταπεινό μηχανάκι -«παπάκι»- του. Πλήθος φωτογραφιών από την Αυστρία και τη Γερμανία (στο UN Refugee Agency για παράδειγμα) αλλά καθόλου ή ελάχιστες από τις προσπάθειες που καταβάλλονται στην Ελλάδα.
Εάν δεν καταβάλλονταν προσπάθειες θα είχε καταρρεύσει το σύμπαν. Παρά το κράτος χαμαιτυπείο που διαθέτουμε, έχει γίνει τρομερή υπερ-προσπάθεια σε πάρα πολλούς τομείς από πάρα πολλούς παράγοντες και καλό είναι αυτή η προσπάθεια να μην υποβαθμίζεται (250.000 άνθρωποι μέσα σε λίγους μήνες είναι μη διαχειρίσιμο μέγεθος για το ελληνικό -και όχι μόνο- κράτος).
Γιατί, το δύσκολο δεν είναι να μοιράζεις καραμέλες και να λες καλώς ήλθατε σε σιδηροδρομικούς σταθμούς. Το δύσκολο είναι να στέλνεις πλοία από νησί σε νησί και από λιμάνι σε λιμάνι (αλήθεια εκείνο το «Ελευθέριος Βενιζέλος» πόσα δρομολόγια έχει κάνει; Είχε συνεισφέρει και στη φυγάδευση των Κινέζων από τη Λιβύη εάν θυμάμαι καλά) και μάλιστα υπό συνθήκες εσωτερικής κατάρρευσης που αν υπήρχαν αντίστοιχες τους σε άλλες κοινωνίες θα είχαν αρχίσει προ πολλού την ανθρωποφαγία.
Και η Ε.Ε -η οποία φέρει ευθύνες- θα πρέπει να αντιληφθεί πως τα ζητήματα δεν λύνονται μέσω «λογιστικών μονάδων», οι οποίες, σε τελική ανάλυση δεν είναι και δεν σημαίνουν και τίποτα, αλλά με πολιτικές. Και ακριβώς επειδή δεν έχουν πολιτικές, μιλούν πολύ, γενικά και αόριστα για ηθική και για «λογιστικές μονάδες». Οι ανεκτίμητες συνεισφορές, όμως, ποτέ δεν προκύπτουν από τις «λογιστικές μονάδες» και τις αοριστίες.
Αρκετά με τις ηθικές δήμο-διδασκαλίες αφ'υψηλού.
Μαθαίνουμε ιστορίες και βλέπουμε φωτογραφίες «απλών ανθρώπων» που βοηθούν αλλά σε κανένα διεθνές μέσο δεν διάβασα για έναν κάτοικο ενός ταπεινού ελληνικού νησιού (στο οποίο νησί μάλιστα πριν λίγο καιρό είχαν μειωθεί τα δρομολόγια - για να μην τα ξεχνάμε και αυτά) που έκανε το «ταξί» σε πρόσφυγες με το ταπεινό μηχανάκι -«παπάκι»- του. Πλήθος φωτογραφιών από την Αυστρία και τη Γερμανία (στο UN Refugee Agency για παράδειγμα) αλλά καθόλου ή ελάχιστες από τις προσπάθειες που καταβάλλονται στην Ελλάδα.
Εάν δεν καταβάλλονταν προσπάθειες θα είχε καταρρεύσει το σύμπαν. Παρά το κράτος χαμαιτυπείο που διαθέτουμε, έχει γίνει τρομερή υπερ-προσπάθεια σε πάρα πολλούς τομείς από πάρα πολλούς παράγοντες και καλό είναι αυτή η προσπάθεια να μην υποβαθμίζεται (250.000 άνθρωποι μέσα σε λίγους μήνες είναι μη διαχειρίσιμο μέγεθος για το ελληνικό -και όχι μόνο- κράτος).
Γιατί, το δύσκολο δεν είναι να μοιράζεις καραμέλες και να λες καλώς ήλθατε σε σιδηροδρομικούς σταθμούς. Το δύσκολο είναι να στέλνεις πλοία από νησί σε νησί και από λιμάνι σε λιμάνι (αλήθεια εκείνο το «Ελευθέριος Βενιζέλος» πόσα δρομολόγια έχει κάνει; Είχε συνεισφέρει και στη φυγάδευση των Κινέζων από τη Λιβύη εάν θυμάμαι καλά) και μάλιστα υπό συνθήκες εσωτερικής κατάρρευσης που αν υπήρχαν αντίστοιχες τους σε άλλες κοινωνίες θα είχαν αρχίσει προ πολλού την ανθρωποφαγία.
Και η Ε.Ε -η οποία φέρει ευθύνες- θα πρέπει να αντιληφθεί πως τα ζητήματα δεν λύνονται μέσω «λογιστικών μονάδων», οι οποίες, σε τελική ανάλυση δεν είναι και δεν σημαίνουν και τίποτα, αλλά με πολιτικές. Και ακριβώς επειδή δεν έχουν πολιτικές, μιλούν πολύ, γενικά και αόριστα για ηθική και για «λογιστικές μονάδες». Οι ανεκτίμητες συνεισφορές, όμως, ποτέ δεν προκύπτουν από τις «λογιστικές μονάδες» και τις αοριστίες.
Αρκετά με τις ηθικές δήμο-διδασκαλίες αφ'υψηλού.
