Οι κύριοι «εχθροί» και τα κύρια αντίπαλα «στρατόπεδα ή επίπεδα» εντός του ΕυρωΑτλαντικού χώρου της εποχής μας δεν βρίσκονται -ή δεν κινούνται- πρώτιστα στον οριζόντιο άξονα «αριστερά-δεξιά», αλλά στον κάθετο άξονα ο οποίος ορίζεται από τα τρία επίπεδα: 1ον) της υπερεθνικότητας, 2ον) της διεθνικότητας, της διακρατικότητας και του διακυβερνητισμού και 3ον) της υποεθνικότητας. Οι αριστεροδεξιές παρατάξεις του οριζόντιου άξονα έχουν μετατραπεί σε συνιστώσες ή πτέρυγες -«των επιπέδων ή στρατοπέδων»- του κάθετου άξονα.
-----
1) Υπερεθνικότητα (supranationalism), διακυβερνητισμός (intergovernmentalism), κυριαρχία (sovereignty) και αυτοδιάθεση (self-determination). Εισαγωγή. 2) Τρία επίπεδα και «αριστερά» και «δεξιά». 3) Υπερεθνικές πολιτικές οντότητες και εθνικά οργανωμένος κόσμος. Σύντομη αναφορά. 4) «Νεομεσαιωνισμός», Ευρωπαϊκή Ένωση, κυριαρχία και περιφερειακή ολοκλήρωση κρατών. 5) Ανάμεσα στην Σκύλλα και τη Χάρυβδη. 6)Με αφορμή μια επισήμανση του Joschka Fischer. Κυριαρχία, ηγεμονία, εθνικό κράτος και «Ευρώπη». 7) Πλανητικός μετασχηματισμός -εισαγωγικά περί «γεωκεντρικής τεχνολογίας» και «εθνοκεντρικής πολιτικής», παγκοσμιοποίησης και μη αναστρεψιμότητας της, διεθνικών οργανισμών, πολυεθνικών επιχειρήσεων και εθνών-κρατών.