Τρεις σύντομες επισημάνσεις για το μήνυμα του Πρωθυπουργού. Ή περί δημοψηφίσματος (ξανά).

1.Υπάρχουν χειραγωγήσεις, εκβιασμοί, αντιδημοκρατικές συμπεριφορές και επιθέσεις προς τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις από υπερεθνικά όργανα και εξωεθνικούς παράγοντες;

- Σαφώς και υπάρχουν. Τα υπερεθνικά όργανα ούτε είχαν, ούτε έχουν, ούτε πρόκειται ποτέ να έχουν, σχέση με την δημοκρατία. Οι εξωεθνικοί παράγοντες κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Προασπίζουν το συμφέρον τους.

2.ΌΧΙ δε σημαίνει... σημαίνει...

- Το ερώτημα είναι ασαφές, τεχνικό και δίχως συγκεκριμένο περιεχόμενο. Το αόριστο περιεχόμενο του προσδιορίζεται -ή επιδιώκεται να προσδιοριστεί- ηγεμονικά και δεσμευτικά από εξω/υπερεθνικούς (Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη, Βερολίνο, Παρίσι) και εξωκοινωνικούς/πολιτικούς κύκλους, επειδή αφήνει τεράστια περιθώρια ερμηνειών. Τα δημοψηφίσματα προϋποθέτουν ξεκάθαρες θέσεις, σαφείς και σύντομες διατυπώσεις και διαυγή κίνητρα και προθέσεις. Το μήνυμα του πρωθυπουργού αποτελεί έμμεση παραδοχή των προηγούμενων. Είναι διευκρινιστικό.

3.Το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αφού οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, σχεδιάζει να ρίξει τα βάρη σε «εσάς»;

- Ασφαλώς. Επιδιώκει να (επανα)νομιμοποιηθεί μετά από την πλήρη ηθική απονομιμοποίηση και απαξίωση του και να νεκρανασταθεί (να «επιστρέψει») μετά από τον πολιτικό του θάνατο. Αναζητεί αποδιοπομπαίους τράγους ή/και εξιλαστήρια θύματα προσπαθώντας να ξεπλύνει τις κολοσσιαίες ευθύνες του (χυδαιότης, χυδαιοτήτων τα πάντα χυδαιότης). Επιδιώκει την συνεχή χαλιναγώγηση και χειραγώγηση του κοινωνικού σώματος, όπως ακριβώς και «εσείς» μέσω της επιμονής σας στην προάσπιση της εσφαλμένης σας επιλογής για τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην οποία έχετε αυτοπαγιδευθεί λόγω του εσωκομματικού και στρατηγικού σας αδιεξόδου. Το εγχώριο πολιτικό σύστημα στο σύνολο του καθηλώνει, εγκλωβίζει και χειραγωγεί την ελληνική κοινωνία, κατασκευάζοντας τεχνητά διχαστικά δίπολα, μέσω των οποίων την ενσωματώνει και την αλέθει. Χρησιμοποιεί το εργαλείο-δημοψήφισμα -και- ως μέσο πόλωσης και (αυτο)παγίδευσης της ελληνικής κοινωνίας για λόγους μικροκομματισμού, «επιστροφής» ή «παραμονής».


Εγκλωβισμένος στην εσφαλμένη επιλογή του για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ο Πρωθυπουργός κάνει απέλπιδα προσπάθεια να μην συνθλιβεί, εμμένοντας σε αυτήν. Η εμμονή σε ένα λάθος δεν οδηγεί στο σωστό. Η απόφαση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος είναι εσφαλμένη και αδιέξοδη. Δεν μεταθέτει απλά την ευθύνη της απόφασης στους πολίτες, αλλά το στρατηγικό αδιέξοδο της κυβέρνησης. Και κάτι ακόμα σημαντικό. Οι εγχώριοι αντιπρόσωποι -τάχα φίλοι και σύμμαχοι- και τα πνευματικά τέκνα των Βρυξελλών, δεν είναι φίλοι της Ελλάδας ή της κυβέρνησης κύριε ελληνοευρωπαϊστή πρωθυπουργέ. Η αφοσίωση τους βρίσκεται στις Βρυξέλλες. Δεν αμφισβητώ την προσπάθεια, τις προθέσεις ή τα κίνητρα του πρωθυπουργού, αλλά υπό το βάρος των ευθυνών και της κρισιμότητας των στιγμών, βρέθηκε σε πλήρη σύγχυση και κατώτερος των περιστάσεων. Όπως ακριβώς και οι προκάτοχοι του, οι οποίοι, όμως, λειτούργησαν εκ του ασφαλούς. Το δημοψήφισμα είναι μια καταστροφική πολιτική απόφαση. Επιμένω πως δεν πρέπει να διεξαχθεί.

.~`~.
Υπόλοιπα σημειώματα περί του δημοψηφίσματος