...ο διαφορισμός Δεξιά/Αριστερά, έτσι όπως κατέληξε να λειτουργεί στις μέρες μας, είναι το έσχατο πολιτικό κλειδί της σταθερής προόδου της καπιταλιστικής τάξης. Ομολογουμένως, βάζει διαρκώς τις λαϊκές τάξεις μπροστά σε μια αδύνατη αλτερνατίβα.
Ή να προσδοκούν, πριν απ’ όλα ότι θα προστατεύονται απέναντι στις άμεσες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του φιλελευθερισμού (απολύσεις, μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων, συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις, αποδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών κ.λπ.) και τότε πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι, αναζητώντας ένα προσωρινό καταφύγιο πίσω από την Αριστερά και την άκρα Αριστερά, επικυρώνουν όλες τις πολιτιστικές προϋποθέσειςτου συστήματος που γεννά αυτές τις συνέπειες.
Ή, αντίθετα, να εξεγείρονται ενάντια σ’ αυτό το συνεχές εγκώμιο της παραβίασης, καταφεύγοντας, όμως, πίσω από τη Δεξιά και την άκρα Δεξιά, και τότε εκτίθενται στο να επικυρώνουν τη συστηματική αποσάθρωση των υλικών συνθηκών ύπαρξής τους, που αυτή η κουλτούρα της απεριόριστης παραβίασης καθιστά, ακριβώς, εφικτή.
Όποια κι αν είναι επομένως η πολιτική (ή εκλογική) επιλογή των λαϊκών τάξεων, δεν μπορεί να τους προσφέρει κανένα πραγματικό μέσον για να αντισταθούν στο σύστημα που μεθοδικά καταστρέφει τη ζωή τους.
Jean-Claude Michéa
Το λιοντάρι δεν μπορεί να προστατευσεί τον εαυτό του από τις παγίδες, και η αλεπού δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της από τους λύκους. Γι'αυτό κάποιος πρέπει να είναι αλεπού προκειμένου να αναγνωρίζει τις παγίδες, και λιοντάρι προκειμένου να φοβίζει τους λύκους.
Niccolò Machiavelli
.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
*