Τα όρια της διεθνούς κοινωνίας.

Επειδή η διεθνής κοινωνία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα από τα βασικά στοιχεία που λειτουργούν στη σύγχρονη διεθνή πολιτική και βρίσκεται πάντα σε ανταγωνισμό με τα στοιχεία της κατάστασης του πολέμου και της διεθνικής αλληλεγγύης ή σύγκρουσης, είναι πάντα εσφαλμένο να ερμηνεύουμε τα διεθνή γεγονότα σαν να ήταν η διεθνής κοινωνία το μοναδικό ή κυρίαρχο στοιχείο. Αυτό είναι το σφάλμα που διαπράττουν εκείνοι που μιλούν ή γράφουν σαν ήταν το Κοντσέρτο της Ευρώπης, η Κοινωνία των Εθνών ή τα Ηνωμένα Έθνη -το καθένα στην εποχή του- οι βασικοί παράγοντες στην διεθνή πολιτική'

σαν να έπρεπε να αποτιμάται το διεθνές δίκαιο μόνο σε συνάρτηση με την αρμοδιότητα που έχει να δεσμεύει τα κράτη μεταξύ τους και όχι επίσης σε συνάρτηση με τη λειτουργία του ως εργαλείο κρατικών συμφερόντων και ως μέσο διεθνικών σκοπών' σαν να έπρεπε οι προσπάθειες διατήρησης της ισορροπίας ισχύος να ερμηνεύονται μόνο ως απόπειρες διατήρησης του συστήματος των κρατών και όχι επίσης ως χειρισμοί εκ μέρους συγκεκριμένων δυνάμεων να κερδίσουν υπεροχή' σαν να έπρεπε οι μεγάλες δυνάμεις να θεωρούνται μόνο ως οι «μεγάλοι υπεύθυνοι» ή οι «μεγάλοι απαραίτητοι» και όχι επίσης ως τα μεγάλα αρπακτικά' σαν να έπρεπε οι πόλεμοι να ερμηνεύονται μόνο ως προσπάθειες παραβίασης ή υποστήριξης του δικαίου και όχι επίσης απλώς ως προσπάθειες προώθησης των συμφερόντων μερικών κρατών ή διεθνικών ομάδων.

Το στοιχείο της διεθνούς κοινωνίας είναι αληθινό, αλλά είναι επίσης αληθινό το στοιχείο της κατάστασης του πολέμου και των διεθνικών ομάδοποιήσεων και διαιρέσεων, και το αντικειμενοποιούμε το πρώτο στοιχείο ή να μιλάμε σαν να καταργούμε το δεύτερο και το τρίτο είναι πλάνη.

Επιπλέον το γεγονός ότι η διεθνής κοινωνία παρέχει κάποιο στοιχείο τάξης στη διεθνή πολιτική δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι δικαιολογεί μια στάση αυταρέσκειας απέναντι της ή ότι αποδεικνύει ότι τα επιχειρήματα εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι με την τάξη που παρέχει η διεθνής κοινωνία είναι αβάσιμα. Η τάξη που παρέχεται στο εσωτερικό της σύγχρονης διεθνούς κοινωνίας είναι εύθραυστη και ατελής. Το να αποδεικνύει κανείς ότι η σύγχρονη διεθνής κοινωνία έχει παράσχει κάποιο βαθμό τάξης δεν σημαίνει ότι αποδεικνύει πως η τάξη στην παγκόσμια πολιτική δεν θα μπορούσε να παρασχεθεί πιο αποτελεσματικά από δομές ενός πολύ διαφορετικού είδους.

Hedley Bull

.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική