Τουλάχιστον από το 2009, και ακόμη πιο έντονα από το 2012, ζείτε μια «τεχνητή» -ή στον αυτόματο πιλότο- εσωτερική πολιτική σκηνή, ειδησεογραφία και κοινή γνώμη. Είστε χειραγωγούμενοι. Ασχολείστε όλες και όλοι με το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, τα κομματίδια και την πολυλατρεμένη σας («αριστεροδεξιά») παραταξιολογία. Κατά βάση όμως ασχολείστε με τρίχες. Ο κύκλος αποσταθεροποίησης και εσωτερικής κατάρρευσης ξεκίνησε το 2005-7 και δεν έχουμε ακόμη εξέλθει απ'αυτόν. Διότι υπάρχει συνεχής συσσώρευση σαπίλας, ενοχών, σκουπιδιών, μυστικών, απειλών και εκβιασμών (και άρα ανάγκη χειραγώγησης) δίχως κάθαρση και απόδοση ευθυνών (και άρα πιθανότητες αναγέννησης) και αξίωση ή αίτημα για αλήθεια (άρα απελευθέρωση). Αναρωτιόμουν πριν από λίγους μήνες [27 Μαΐ 2017] «Αλήθεια, τη δολοφονία του Kώστα Τσαλικίδη την θυμάται κανείς;»
Το 2013 έγραφα [30 Δεκ 2013]:
Μας διανοίγεται έτσι μια σειρά γεγονότων. Οι εσωκομματικές εκλογές στο Πα.Σο.Κ και στη Ν.Δ και η εκλογή των Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία των κομμάτων τους αντίστοιχα, η κρίση των Ιμίων, η υπόθεση Οτζαλάν, το χρηματιστηριακό κραχ του 1999, η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του €υρώ, η ανάληψη και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, το Κυπριακό (σχέδιο Ανάν και η απόρριψη του) και η παράλληλη ένταξη της Κύπρου στη ζώνη του €υρώ την ίδια χρονιά, η οικονομική απογραφή, η αλλαγή ηγεσίας στο Πα.Σο.K, οι υποθέσεις της Μονής Βατοπεδίου, των δομημένων ομολόγων, Ζαχόπουλου και της απαγωγής Πακιστανών, η υπόθεση των υποκλοπών και της παρακολούθησης Καραμανλή (με -έμμεση- στοχοποίηση της αμερικανικής πρεσβείας), οι μεγάλες πυρκαγιές του 2007 στις οποίες έχασαν τη ζωή τους 63 άνθρωποι (και οι οποίες εμπεριείχαν υψηλό συμβολισμό σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο), το σκάνδαλο της Siemens (η οποία Siemens... χρημάτιζε πολιτικούς σε διάφορες χώρες μεταξύ των ετών 1990 και 2006), η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια τον Δεκέμβριο του 2008 και τα μετέπειτα γεγονότα, οι πυρκαγιές στην Αθήνα το 2009 (όπου κάηκαν συνολικά 210.000 στρέμματα), η αιφνιδιαστική κήρυξη (με Διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας) της λήξης των εργασιών της Β'Συνόδου της ΙΒ'Βουλευτικής Περιόδου, η προκήρυξη -πρόωρων- εκλογών, η αναθεώρηση του ελλείμματος και η υπογραφή της δανειακής σύμβασης από την νεοεκλεγμένη κυβέρνηση Παπανδρέου, η πυρπόληση της συναγωγής των Χανίων και οι βανδαλισμοί σε εβραϊκά νεκροταφεία, η προαναγγελία διεξαγωγής δημοψηφίσματος (μέσω θυελλωδών αντιδράσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας), η αποπομπή Παπανδρέου και η σύσταση κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο... δίχως τη διενέργεια εθνικών εκλογών και με αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (σε αυτό το χρονικό σημείο έχουμε ουσιαστικά μεταβίβαση εξουσιών -όχι μονάχα στην Ελλάδα- από τη νομοθετική προς την εκτελεστική εξουσία, η οποία αποκτά υπερεξουσίες)... Κάπως έτσι, χονδρικά, φτάνουμε στις εκλογές του 2012 και την περίοδο της πρωθυπουργίας Σαμαρά και της συγκυβέρνησης Βενιζέλου... Από εδώ και πέρα είναι νωπά τα επισυμβαίνοντα... απώλεια, εκ μέρους του πολιτικού συστήματος -και πρωτίστως της κυβέρνησης- του ελέγχου των δρώντων υποκειμένων εντός του κράτους και τη μετακίνηση των αντιπαραθέσεων σε οριακά σημεία... πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στην οικία του Γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι... δολοφονία Φύσσα από μέλος της Χ.Α, τις απαγγελίες κατηγοριών σε βουλευτές -μέλη της Χ.Α-, τη δολοφονία των μελών της Χ.Α, Φουντούλη και Καπελώνη και την ανάληψη ευθύνης από την τρομοκρατική οργάνωση «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Ομάδες» κ.λπ. Και έπεται συνέχεια... [30 Δεκ 2013]
Και συνέχιζα την άνοιξη που μας πέρασε [27 Μαΐ 2017]:
Σήμερα αναρωτιέμαι πόσα ακόμη είχα ξεχάσει: νόμος περί ευθύνης υπουργών, C4I κ.λπ. Όλα τα προηγούμενα μέχρι το 2012. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Αμυντικά σχέδια της χώρας σε ιδιωτική οικία!, υπόθεση Φαλτσιάνι, δηλαδή λίστα Λαγκάρντ κ.λπ. Αλήθεια, τη δολοφονία του Kώστα Τσαλικίδη την θυμάται κανείς; Οχετός. Nα τονίσω πως στα προηγούμενα δεν ανέφερα τις εκλογές του 2000. Να βγουν και να πουν τι συμβαίνει στη χώρα εδώ και πάνω από μια δεκαετία... Το 2015 [15 Ιουλίου 2015] έγραφα για επιστροφή στο 2007 στην οποία μας επανέφεραν συμβολικά οι πυρκαγιές. Μίλαγα για μια συμβολική επαναφορά στην απαρχή του κύκλου εσωτερικής κατάρρευσης ή/και αποσταθεροποίησης, ο οποίος ξεκίνησε πριν από την είσοδο της χώρας στο Δ.Ν.Τ και στον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης». Μίλαγα για μια μιά χώρα που οκτώ χρόνια μετά από τις πυρκαγιές του 2007, ήταν μια χώρα πιο φτωχή υλικά, ηθικά και πνευματικά, πιο γερασμένη, καθημαγμένη, με την νέα γενιά να μεταναστεύει, τεράστια ανεργία και ακόμα μεγαλύτερη υπογεννητικότητα [27 Μαΐ 2017]... Πρόσφατα, πριν από λίγους μήνες, είχαμε μια τρομοκρατική επίθεση / απόπειρα δολοφονίας ενός διορισμένου μη εκλεγμένου πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας -πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [γύρω από την οποία έγινε προσπάθεια να συσπειρωθεί όλο το κομματικό σύστημα]... Όλες οι πολιτικές μεταβάσεις, από το 2009 και ύστερα, έγιναν μέσω θεσμικής δυσλειτουργίας ή δυσμορφίας (για να το θέσω κομψά). Ούτε το 2009, ούτε το 2011, ούτε το 2012, ούτε το 2015 υπήρξε κανονικότητα και ομαλή θεσμική λειτουργία (μονάχα επίφαση των προηγούμενων). Από το 2007, κυρίες και κύριοι, συμπολίτες μου, έχουμε να δούμε κυβέρνηση να ολοκληρώνει θητεία (αποτέλεσμα, μέχρι ενός σημείου, και της συσσώρευσης σκανδάλων και της μη κάθαρσης της περιόδου 1999-2007). Απο το 2007... Η Ελλάδα είναι μια ανοχύρωτη χώρα πολύ πριν από το 2010.... Οι τυφλοί βλέπουν μονάχα την οικονομική διάσταση [27 Μαΐ 2017].
Όπως θα γνωρίζετε, δεν γράφω συχνά για το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Όχι τυχαία. Δεν υπάρχει ούτε λόγος ούτε νόημα. Καθώς διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο η ειδησεογραφία, η κοινή γνώμη, η παραταξιολογία και η μικρόπολιτική-κομματική ατζέντα, ώστε να μην επικρατούν τα ουσιώδη και τα καίρια (και να επικρατούν ή/και να επιπλέουν οι φελλοί και τα κατακάθια μέσω των αμνημόνων).
''Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ηθικής αποκτήνωσης και οχλαγωγίας, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον εκβιασμών, απειλών, παραίτησης και ελλιπούς αντιπροσώπευσης, δίχως κυβέρνηση και δίχως αντιπολίτευση, πορευόμαστε [Με αποεθνικοποίηση και μεταλλαγή κυριαρχίας και εδαφικής βάσης (ιδιοκτησιακής, δημογραφικής, πλουτοπαραγωγικής ή άλλης) και εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση ευθυνών, βαρών και ενοχών]. Έγινε η ανοχή στη σαπίλα, η ηθική εξαχρείωση και ο εκβαρβαρισμός συνήθεια μας. Η πολιτιστική και υλική υποβάθμιση και η μορφωτική και ηθικοπνευματική εκπτώχευση συνοδεύεται από τον εκφυλισμό και τη συρρίκνωση της πολιτικής σε μια ψήφο, ακόμα χειρότερα, σε ένα... Ναι και Όχι (Ναι μεν αλλά). Αυτός είναι ο μεταπολιτευτικός ερειπιώνας'' [20 Ιουλ 2015].
Η εσωτερική κάθαρση, απόδοση ευθυνών και η αξίωση για αλήθεια, αποτελουν προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των εξωτερικών προκλήσεων. Αλλά πλέον δεν μιλάει κανείς... για τα ουσιώδη και τα καίρια. Ομερτά. Οι ιδιοτελείς, και οι αφελείς και οι αμνήμονες που τους συνοδεύουν, επικράτησαν. Κυριάρχησαν.
Το 2013 έγραφα [30 Δεκ 2013]:
Μας διανοίγεται έτσι μια σειρά γεγονότων. Οι εσωκομματικές εκλογές στο Πα.Σο.Κ και στη Ν.Δ και η εκλογή των Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία των κομμάτων τους αντίστοιχα, η κρίση των Ιμίων, η υπόθεση Οτζαλάν, το χρηματιστηριακό κραχ του 1999, η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του €υρώ, η ανάληψη και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, το Κυπριακό (σχέδιο Ανάν και η απόρριψη του) και η παράλληλη ένταξη της Κύπρου στη ζώνη του €υρώ την ίδια χρονιά, η οικονομική απογραφή, η αλλαγή ηγεσίας στο Πα.Σο.K, οι υποθέσεις της Μονής Βατοπεδίου, των δομημένων ομολόγων, Ζαχόπουλου και της απαγωγής Πακιστανών, η υπόθεση των υποκλοπών και της παρακολούθησης Καραμανλή (με -έμμεση- στοχοποίηση της αμερικανικής πρεσβείας), οι μεγάλες πυρκαγιές του 2007 στις οποίες έχασαν τη ζωή τους 63 άνθρωποι (και οι οποίες εμπεριείχαν υψηλό συμβολισμό σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο), το σκάνδαλο της Siemens (η οποία Siemens... χρημάτιζε πολιτικούς σε διάφορες χώρες μεταξύ των ετών 1990 και 2006), η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια τον Δεκέμβριο του 2008 και τα μετέπειτα γεγονότα, οι πυρκαγιές στην Αθήνα το 2009 (όπου κάηκαν συνολικά 210.000 στρέμματα), η αιφνιδιαστική κήρυξη (με Διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας) της λήξης των εργασιών της Β'Συνόδου της ΙΒ'Βουλευτικής Περιόδου, η προκήρυξη -πρόωρων- εκλογών, η αναθεώρηση του ελλείμματος και η υπογραφή της δανειακής σύμβασης από την νεοεκλεγμένη κυβέρνηση Παπανδρέου, η πυρπόληση της συναγωγής των Χανίων και οι βανδαλισμοί σε εβραϊκά νεκροταφεία, η προαναγγελία διεξαγωγής δημοψηφίσματος (μέσω θυελλωδών αντιδράσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας), η αποπομπή Παπανδρέου και η σύσταση κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο... δίχως τη διενέργεια εθνικών εκλογών και με αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (σε αυτό το χρονικό σημείο έχουμε ουσιαστικά μεταβίβαση εξουσιών -όχι μονάχα στην Ελλάδα- από τη νομοθετική προς την εκτελεστική εξουσία, η οποία αποκτά υπερεξουσίες)... Κάπως έτσι, χονδρικά, φτάνουμε στις εκλογές του 2012 και την περίοδο της πρωθυπουργίας Σαμαρά και της συγκυβέρνησης Βενιζέλου... Από εδώ και πέρα είναι νωπά τα επισυμβαίνοντα... απώλεια, εκ μέρους του πολιτικού συστήματος -και πρωτίστως της κυβέρνησης- του ελέγχου των δρώντων υποκειμένων εντός του κράτους και τη μετακίνηση των αντιπαραθέσεων σε οριακά σημεία... πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στην οικία του Γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι... δολοφονία Φύσσα από μέλος της Χ.Α, τις απαγγελίες κατηγοριών σε βουλευτές -μέλη της Χ.Α-, τη δολοφονία των μελών της Χ.Α, Φουντούλη και Καπελώνη και την ανάληψη ευθύνης από την τρομοκρατική οργάνωση «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Ομάδες» κ.λπ. Και έπεται συνέχεια... [30 Δεκ 2013]
Και συνέχιζα την άνοιξη που μας πέρασε [27 Μαΐ 2017]:
Σήμερα αναρωτιέμαι πόσα ακόμη είχα ξεχάσει: νόμος περί ευθύνης υπουργών, C4I κ.λπ. Όλα τα προηγούμενα μέχρι το 2012. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Αμυντικά σχέδια της χώρας σε ιδιωτική οικία!, υπόθεση Φαλτσιάνι, δηλαδή λίστα Λαγκάρντ κ.λπ. Αλήθεια, τη δολοφονία του Kώστα Τσαλικίδη την θυμάται κανείς; Οχετός. Nα τονίσω πως στα προηγούμενα δεν ανέφερα τις εκλογές του 2000. Να βγουν και να πουν τι συμβαίνει στη χώρα εδώ και πάνω από μια δεκαετία... Το 2015 [15 Ιουλίου 2015] έγραφα για επιστροφή στο 2007 στην οποία μας επανέφεραν συμβολικά οι πυρκαγιές. Μίλαγα για μια συμβολική επαναφορά στην απαρχή του κύκλου εσωτερικής κατάρρευσης ή/και αποσταθεροποίησης, ο οποίος ξεκίνησε πριν από την είσοδο της χώρας στο Δ.Ν.Τ και στον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης». Μίλαγα για μια μιά χώρα που οκτώ χρόνια μετά από τις πυρκαγιές του 2007, ήταν μια χώρα πιο φτωχή υλικά, ηθικά και πνευματικά, πιο γερασμένη, καθημαγμένη, με την νέα γενιά να μεταναστεύει, τεράστια ανεργία και ακόμα μεγαλύτερη υπογεννητικότητα [27 Μαΐ 2017]... Πρόσφατα, πριν από λίγους μήνες, είχαμε μια τρομοκρατική επίθεση / απόπειρα δολοφονίας ενός διορισμένου μη εκλεγμένου πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας -πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [γύρω από την οποία έγινε προσπάθεια να συσπειρωθεί όλο το κομματικό σύστημα]... Όλες οι πολιτικές μεταβάσεις, από το 2009 και ύστερα, έγιναν μέσω θεσμικής δυσλειτουργίας ή δυσμορφίας (για να το θέσω κομψά). Ούτε το 2009, ούτε το 2011, ούτε το 2012, ούτε το 2015 υπήρξε κανονικότητα και ομαλή θεσμική λειτουργία (μονάχα επίφαση των προηγούμενων). Από το 2007, κυρίες και κύριοι, συμπολίτες μου, έχουμε να δούμε κυβέρνηση να ολοκληρώνει θητεία (αποτέλεσμα, μέχρι ενός σημείου, και της συσσώρευσης σκανδάλων και της μη κάθαρσης της περιόδου 1999-2007). Απο το 2007... Η Ελλάδα είναι μια ανοχύρωτη χώρα πολύ πριν από το 2010.... Οι τυφλοί βλέπουν μονάχα την οικονομική διάσταση [27 Μαΐ 2017].
Όπως θα γνωρίζετε, δεν γράφω συχνά για το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Όχι τυχαία. Δεν υπάρχει ούτε λόγος ούτε νόημα. Καθώς διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο η ειδησεογραφία, η κοινή γνώμη, η παραταξιολογία και η μικρόπολιτική-κομματική ατζέντα, ώστε να μην επικρατούν τα ουσιώδη και τα καίρια (και να επικρατούν ή/και να επιπλέουν οι φελλοί και τα κατακάθια μέσω των αμνημόνων).
Σημείωση
Πόσα από τα προηγούμενα έχουν συμβεί σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε και της Ευρωζώνης; [''Εάν βρείτε παρόμοιες καταστάσεις, με όσα περιγράφονται στις προηγούμενες δύο παραγράφους, να έχουν συμβεί τη τελευταία δεκαετία στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο, για παράδειγμα, της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας, ενημερώστε με...'' 30 Δεκ 2013]. Απαντήστε εσείς που ασχολείστε τόσο πολύ με το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και με τις μικροκομματικές ατζέντες... Οι (ηθελημένα ή αθέλητα) ακάθαρτοι αμνήμονες. Η Ελλάδα συνεχίζει μέσω της σύνθεσης, ανακύκλωσης και του ξεπλύματος και όχι της υπέρβασης και κάθαρσης της κόπρου που έχει συσσωρευθεί από το 1996-99 και ύστερα. Ήδη από το 2015, μια ακόμη κρίσιμη χρονιά, παρατηρούσα πως «Η διαδικασία διάσπαση -του ιδίου-, ανακύκλωση -του ιδίου-, ξέπλυμα, αθώωση -του ιδίου- και επανανομιμοποίηση (μετά από την πλήρη ηθική και πολιτική απονομιμοποίηση) -του ιδίου-, συνεχίζεται. Το πολιτικό κεφάλαιο εξαντλήθηκε εκφυλιζόμενο και ανακυκλούμενο και δεν διαθέτει εφεδρείες. Η απονομιμοποίηση είναι τεράστια σε έκταση και βάθος και το χαώδες κενό αντιπροσώπευσης θα διευρυνθεί περαιτέρω. Ως πότε θα αντέχουν τα τσιρότα και τα μπαλώματα;». Το υψηλό επίπεδο απονομιμοποίησης των κομμάτων και των εκφραστών τους ωθεί στην προσπάθεια εφεύρεσης νέων τρόπων πολιτικής επανανομιμοποίησης και ηθικής επανακεφαλαιοποίησης τους, που αποσκοπούν στην απόκρυψη των ευθυνών, των ενοχών και της συντριβής τους. Η δίκη τους συντριβή έγινε συντριβή της χώρας.''Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ηθικής αποκτήνωσης και οχλαγωγίας, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον εκβιασμών, απειλών, παραίτησης και ελλιπούς αντιπροσώπευσης, δίχως κυβέρνηση και δίχως αντιπολίτευση, πορευόμαστε [Με αποεθνικοποίηση και μεταλλαγή κυριαρχίας και εδαφικής βάσης (ιδιοκτησιακής, δημογραφικής, πλουτοπαραγωγικής ή άλλης) και εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση ευθυνών, βαρών και ενοχών]. Έγινε η ανοχή στη σαπίλα, η ηθική εξαχρείωση και ο εκβαρβαρισμός συνήθεια μας. Η πολιτιστική και υλική υποβάθμιση και η μορφωτική και ηθικοπνευματική εκπτώχευση συνοδεύεται από τον εκφυλισμό και τη συρρίκνωση της πολιτικής σε μια ψήφο, ακόμα χειρότερα, σε ένα... Ναι και Όχι (Ναι μεν αλλά). Αυτός είναι ο μεταπολιτευτικός ερειπιώνας'' [20 Ιουλ 2015].
Η εσωτερική κάθαρση, απόδοση ευθυνών και η αξίωση για αλήθεια, αποτελουν προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των εξωτερικών προκλήσεων. Αλλά πλέον δεν μιλάει κανείς... για τα ουσιώδη και τα καίρια. Ομερτά. Οι ιδιοτελείς, και οι αφελείς και οι αμνήμονες που τους συνοδεύουν, επικράτησαν. Κυριάρχησαν.