Προτού παρουσιάσουμε ένα ακόμη πλαίσιο και πρίσμα, μέσω του οποίου μπορούν να εξεταστούν οι εξελίξεις σε υποκρατικό επίπεδο (διεθνείς συνθήκες, αποσχίσεις, κρατογεννέσεις κ.λπ), ας ασχοληθούμε με κάτι μη θεσμικό και νομικίστικο, συνάμα όμως ουσιώδες.
Τα Βαλκάνια και ο Καύκασος αποτελούν την κόλαση του χαρτογράφου και του εθνογράφου, ένα εθνο-γλωσσικό/θρησκευτικό/εθνοτικό «κολαστήριο» επί της γης, δύο από τις πιο περίπλοκες και πολυσύνθετες περιοχές του πλανήτη (όχι τυχαία, εφόσον υπήρχε σποραδικότητα και εδαφική ασυνέχεια καθώς και ανάπτυξη οργανικών σχέσεων μεταξύ ομάδων). Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είναι πολύ πρωτόγονος (στις αρχές του) και υπανάπτυκτος για να καταλάβει τι έχει οικοδομηθεί σε αυτές τις περιοχές μέσα στους αιώνες και πως έχουν διαμορφωθεί πολιτιστικοί χώροι οι οποίοι εδράζονται σε κοινωνικές δομές, εθνοθρησκευτικά περιβάλλοντα, πολιτιστικές οργανικότητες και κατηγορίες, που λειτουργούν βάσει εσωτερικών νόμων και με εντελώς διαφορετικές αρχές από αυτές που πρεσβέυει ο Οργανισμός και κάποια σύγχρονα ανεπτυγμένα κρατη. Παραδείγματως χάριν, όπως γράφαμε πριν από δυόμησι και πλέον χρόνια στο σημείωμα υπό τον τίτλο «Πολιτιστικές περιοχές και σημεία σύγκλισης του μέλλοντος και η εξακτίνωση της Αλβανίας ως - ιστός της αράχνης ή - αισθητήρας περιφερειακών διαστάσεων»:
Κατά παρόμοιο τρόπο ο Καταλανός μπορεί μέσω του Οξιτάνού και του Ναπολιτάνου να φτάσει μέχρι τη Σικελία και... τη Λευκάδα, ενώ ένα ζευγάρι Γαλικιανών μέσω της Χώρας των Βάσκων μπορεί ομορφότατα να πίνει τον καφέ του στην Παμπλόνα της Ναβάρρα, αφού προηγουμένως έχει παρακολουθήσει τις ταυροδρομίες και προτού χορέψει με δύο Ιρλανδές χορεύτριες (Nuala), οι οποίες μέσω Ουαλίας και Βρετάνης κατέφθασαν στην Βαρκελώνη για την εορτή του Celto-Romano-BritishΑγίου Πατρικίου (βίντεο), μέσω της της οποίας εορτής - και του του μπάντζο (banjo) που ακούγεται στο παρακάτω τραγούδι - όλα τα προηγούμενα, εξακτινώνονται στις... Ηνωμενες Πολιτείες της Αμερικής (όπου ζουν πάνω από 25-30 εκατομμύρια ΙρλανδοΑμερικανοί, την ίδια στιγμή που η Ιρλανδία έχει πληθυσμό λιγότερο από πεντε εκατομμύρια). Αυτά τα πράγματα ο Ο.Η.Ε, οι φιλελεύθεροι και οι μαρξιστές, δεν μπορούν να τα καταλάβουν (ούτε φυσικά οι «γεωπολιτικοί αναλυτές» -της φακής- των... Mackinder και Haushofer ή/και διάφοροι «Ευρωπαϊστές» που κλαψουρίζουν βλέποντας παντού μονάχα «εθνικισμούς»).
Τα Βαλκάνια και ο Καύκασος αποτελούν την κόλαση του χαρτογράφου και του εθνογράφου, ένα εθνο-γλωσσικό/θρησκευτικό/εθνοτικό «κολαστήριο» επί της γης, δύο από τις πιο περίπλοκες και πολυσύνθετες περιοχές του πλανήτη (όχι τυχαία, εφόσον υπήρχε σποραδικότητα και εδαφική ασυνέχεια καθώς και ανάπτυξη οργανικών σχέσεων μεταξύ ομάδων). Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είναι πολύ πρωτόγονος (στις αρχές του) και υπανάπτυκτος για να καταλάβει τι έχει οικοδομηθεί σε αυτές τις περιοχές μέσα στους αιώνες και πως έχουν διαμορφωθεί πολιτιστικοί χώροι οι οποίοι εδράζονται σε κοινωνικές δομές, εθνοθρησκευτικά περιβάλλοντα, πολιτιστικές οργανικότητες και κατηγορίες, που λειτουργούν βάσει εσωτερικών νόμων και με εντελώς διαφορετικές αρχές από αυτές που πρεσβέυει ο Οργανισμός και κάποια σύγχρονα ανεπτυγμένα κρατη. Παραδείγματως χάριν, όπως γράφαμε πριν από δυόμησι και πλέον χρόνια στο σημείωμα υπό τον τίτλο «Πολιτιστικές περιοχές και σημεία σύγκλισης του μέλλοντος και η εξακτίνωση της Αλβανίας ως - ιστός της αράχνης ή - αισθητήρας περιφερειακών διαστάσεων»:
Ο Κροάτης μπορεί μέσω του Σέρβου και του Ρουμάνου να δημιουργήσει ένα πεδίο αρμονικής ενοποίησης -ή «γέφυρας»- για τον Ουκρανό και τον Ρώσο ή αντίθετα, οι σφαγές ανάμεσα στον Ουκρανό και τον Ρώσο, μπορούν να φτάσουν μέχρι τον Σέρβο, τον Κροάτη και τον Πολωνο. Η μωαμεθανή Αλβανίδα, μπορεί μέσω της ομόδοξης Βόσνιας και Βουλγάρας να δημιουργήσει ένα αρμονικό πεδίο συνύπαρξης ή συνεννόησης με την Τουρκάλα και την Κούρδισσα ή, αντίθετα, η σφαγή της Κούρδισσας στην περιφέρεια του Ιράκ και της Συρίας, της Τουρκίας και του Ιράν, μπορεί να φτάσει μέχρι την αυλή της Βόσνιας [η οποία είναι εθνοτικά-φυλετικά Σέρβα αλλά θρησκευτικά μωαμεθανή] και της Αλβανίδας.
Κατά παρόμοιο τρόπο ο Καταλανός μπορεί μέσω του Οξιτάνού και του Ναπολιτάνου να φτάσει μέχρι τη Σικελία και... τη Λευκάδα, ενώ ένα ζευγάρι Γαλικιανών μέσω της Χώρας των Βάσκων μπορεί ομορφότατα να πίνει τον καφέ του στην Παμπλόνα της Ναβάρρα, αφού προηγουμένως έχει παρακολουθήσει τις ταυροδρομίες και προτού χορέψει με δύο Ιρλανδές χορεύτριες (Nuala), οι οποίες μέσω Ουαλίας και Βρετάνης κατέφθασαν στην Βαρκελώνη για την εορτή του Celto-Romano-BritishΑγίου Πατρικίου (βίντεο), μέσω της της οποίας εορτής - και του του μπάντζο (banjo) που ακούγεται στο παρακάτω τραγούδι - όλα τα προηγούμενα, εξακτινώνονται στις... Ηνωμενες Πολιτείες της Αμερικής (όπου ζουν πάνω από 25-30 εκατομμύρια ΙρλανδοΑμερικανοί, την ίδια στιγμή που η Ιρλανδία έχει πληθυσμό λιγότερο από πεντε εκατομμύρια). Αυτά τα πράγματα ο Ο.Η.Ε, οι φιλελεύθεροι και οι μαρξιστές, δεν μπορούν να τα καταλάβουν (ούτε φυσικά οι «γεωπολιτικοί αναλυτές» -της φακής- των... Mackinder και Haushofer ή/και διάφοροι «Ευρωπαϊστές» που κλαψουρίζουν βλέποντας παντού μονάχα «εθνικισμούς»).
