Σχολιασμοί (7 Μαΐ 2017).

Κάποτε, η γερμανική Γαλλία, η Γαλλία της Γερμανίας, η Γαλλια που υποτάσσεται, κοιτάζει ή/και στρέφεται στη Γερμανία, ήταν «κακή». Σήμερα είναι «καλή». Ενδιαφέρουσα ιστορική αντιστροφή.


Από τον Κοραή στη Σώτη. Ο ορισμός του εκφυλισμού, της κατάπτωσης και της παρακμής. Δε χρειάζεται φυσικά να είναι κάποιος «κοραϊκός» για να δει το προφανές. Και ασφαλώς το προφανές, δηλαδή η κατάπτωση και ο εκφυλισμός, φαίνεται με διαυγέστερο τρόπο στο προηγούμενο, παρά στο Π.Α.Ο.Κ - Α.Ε.Κ: ''Αθηνά (...)μένη, το Κ δεν πεθαίνει. Αθήνα, (...)ιόλα, το Κ πάνω απ'όλα''... Βέβαια είναι «ζωντανά», και ούτε το τραγουδάνε, ούτε το αντιλαμβάνονται κατά αυτόν τον τρόπο, παρά σκοτώνονται μεταξύ τους.

Κατά τα λοιπά, τί ψάχνετε ρε παιδιά; Ό,τι ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την παγκόσμια πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν ο Ολυμπιακός για το ελλαδικό ποδόσφαιρο. Για να σας μεταφέρω στο πλαίσιο που σας αρέσει: Ό,τι ήταν οι Η.Π.Α για την παγκόσμια και το Πα.Σο.Κ για την ελλαδική πολιτική, ήταν ο Ο.Σ.Φ.Π για το ελλαδικό ποδόσφαιρο. Προφανώς και η κυριαρχία των Η.Π.Α και του Πα.Σο.Κ πολιτικά και του Ο.Σ.Φ.Π ποδοσφαιρικά, δημιούργησε δυσμορφίες και ανωμαλίες στο εσωτερικό του παγκόσμιου και ελλαδικού πολιτικού και ποδοσφαιρικού συστήματος.

Δυσμορφίες, μονοκαλλιέργειες, αλλοιώσεις, νέο-ολιγαρχίες, διαφθορές, μονο-μέρειες/πολιτικότητες, παράγκες, μηντιακός και δημοσιογραφικός έλεγχος, ιδιωτικοί στρατοί κ.λπ. Η Κόπρος του Αυγεία, δεν είναι απαραίτητο πως καθαρίζει με υγιή και ομαλό τρόπο. Δεν υπάρχει Ηρακλής στις μέρες μας. Ούτε επιτελούνται εύκολα Άθλοι.

[-] Η αντιστοιχία Ν.Δ και Γερμανίας είναι προφανής.


Το αναβιωμένο Δουκάτο-Κρατίδιο των Αθηνών και τις ελίτ του, έτσουξε το κάτωθι «εθνολαϊκιστικόν» βίντεο, όπως και ο τελικός Π.Α.Ο.Κ - Α.Ε.Κ.


Το Δουκάτο των Αθηνών, μαζί με την αθηναϊκή τάξη-κάστα και τις ελίτ του (αυτές δεν είναι ελίτ, αλλά αλήτ - ο όρος δεν είναι δικός μου) παρασιτεί και απομυζεί την Ελλάδα. Η σωτηρία της Αθήνας, του Κράτους-Δουκάτου, μεταβάλλεται σε θάνατο της χώρας. Η Αθήνα, η οποία αποτελεί μια τερατόμορφη μαύρη τρύπα που ρουφάει τα πάντα, δίνει τον νυν υπέρ πάντων αγών, καταστρέφοντας, ρουφώντας και απομυζώντας τη χώρα και τις ιστορικές της περιφέρειες, κατά την προσπάθεια της να μεταβληθεί σε μια globalised Megacity και να αυτονομηθεί από την Ελλάδα (μόλις σας έδωσα ερμηνεία για αποτελέσματα εκλογών και δημοψηφισμάτων).

Δεν είναι απλά «οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της παγκοσμιοποίησης» όπως λέει το αφήγημα-ερμήνευμα των κομματικών, οικονομικών και πολιτικών φορέων και των πολιτιστικών ελίτ του status quo ή του «κέντρου», αλλά η προσπάθεια δημιουργίας ενός παγκόσμιου δικτύου πόλεων με ομοιόμορφη και ενιαία ιδεολογία, που αποσυνδέονται από τις εθνικές-εδαφικές τους βάσεις.

[-] Ποιος έχει μελετήσει την κατανομή εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων; Σε προεκλογική ομιλία του, ο νυν Πρωθυπουργός αναφερόταν στους «πολίτες της Αθήνας» σε μια καθαρά τοπική ομιλία. Πανελλαδική ή εθνική ήταν μονάχα η εμβέλεια της μετάδοσης. Η ομιλία ήταν τοπική. Έχω επισημάνει και αναδείξει και παλαιότερα αυτές τις διαστάσεις.

[-] Που είναι τα κόμματα να σας πουν πράγματα; Τα κόμματα είναι «αθηναϊκά». Η ουσία της εσωτερικής κομματικό-πολιτικής διαμάχης της εποχής μας αποκρύβεται από την αθηναϊκή, ευρωπαϊκή, δυτική ή pseudo-global «αριστερά και δεξιά» ή δεν τονιζεται.

Διαβάστε περισσότερα: i) Σχολιασμοί (6 Μαΐ 2017). ii) Δουκάτο των Αθηνών, υποβάθμιση ιστορικών περιόδων και αποσύνδεση ή αποκοπή από γεωγραφικούς χώρους. iii) Πέντε σχολιασμοί για το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό (10 Φεβ 2016). iv) I) Δομικός τεταρτοκοσμισμός II) «Ο λαός» δεν κυβερνά, τα κόμματα κυβερνούν...


Στις μέρες μας, στο εσωτερικό των εθνικών πολιτικών συστημάτων της ευρωατλαντικής δομής, «λαϊκιστής ή εθνικιστής» είναι αυτός που αξιώνει τη διατήρηση της ενότητας του Κέντρου ή της Πρωτεύουσας και της Περιφέρειας ή Επαρχίας, δηλαδή την ενότητα χώρας και συνεχούς εδαφικότητας, και «ελιτιστής ή ευρωπαϊστής» (ή globalist), αυτός που αξιώνει την αυτονόμηση του Κέντρου από την Περιφέρεια, τον κατακερματισμό της εδαφικής συνέχειας και τη δημιουργία ένος νέου μη εδαφικού ασυνεχούς δικτυωτού χώρου, δηλαδή μιας νέας σποραδικής pseudo globalised «χώρας».

Στο εξωτερικό της ευρωατλαντικής δομής, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, καθώς αμφισβητείται ή καταρρέει η επί δύο αιώνες σχέση Κέντρου («Δύσης») και Περιφέρειας («Υπολοίπων»). Στη μια περίπτωση η διαμάχη, αντιπαράθεση και πόλωση Κέντρου - Περιφέρειας είναι εσωτερική, στην άλλη εξωτερική. Aυτό ακριβώς είναι το σημείο που ενδέχεται να την πατήσουν οι «δυτικοί» globalists.



Οταν ο Αλάριχος και ο Χουλάγκ(ου) άλωναν, κατακτούσαν και λεηλατούσαν τη Ρώμη και τη Βαγδάτη αντίστοιχα, δεν είχαν «υψηλότερο κατά κεφαλήν Α.Ε.Π».


Σημείωση:
Alarich I - Hülegü Khan