Τελικά ο πανικός στον οποίον αναφέρθηκα πριν από περίπου δύο εβδομάδες, επιβεβαιώνεται:
Αυτή είναι η δεύτερη φορά, εντός λίγων ημερών, μετά και τη δολοφονία του Ρώσου Πρέσβη, που η Ρωσία φανερώνει αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία.
Μην υποκύπτετε σε απόψεις που μιλάνε απλά και μόνον για Δημοκρατικούς και Ομπάμα. Οι προκλήσεις, οι αντιδράσεις, τα μέτρα και οι πιέσεις αυτές δεν έχουν να κάνουν απλά και μόνον με ένα κόμμα, αλλά με ένα ολόκληρο κατεστημένο και βαθύ κράτος στο εσωτερικό των Η.Π.Α (και υπερ-εθνικούς παράγοντες και δρώντες στο εξωτερικό τους) που, στην προκειμένη περίπτωση, οι Δημοκρατικοί λειτουργούν ως φορέας τους. Μην ξεχνάτε πως ο Τράμπ δεν προέρχεται από τους Ρεπουμπλικανούς (εννοώ πως δεν ήταν κομματικός υποψήφιος). Ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος και όχι ιδιαίτερα αποδεκτός από το κόμμα.
Αυτό μονάχα: Αδυναμία και πανικός.
[-] Δες και 30 Δεκεμβρίου 2016.
Αυτά... (περί -«πρό» και «μέτα»- «νεωτερικότητας», περί «σταδίων», «παγκοσμιοποίησης» κ.λπ).
πέρα από αδυναμία, ορισμένα από τα προηγούμενα φανερώνουν σημάδια πανικού. Πάλι καλά που η Κίνα [Τελικά και η Ρωσία] συμπεριφέρεται πιο ώριμα και ισορροπημένα από τις Η.Π.Α. Γιατί αν συμπεριφερόταν όπως αυτές, τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο θα είχαμε πρό πολλού ως πραγματικότητα...
Αυτή είναι η δεύτερη φορά, εντός λίγων ημερών, μετά και τη δολοφονία του Ρώσου Πρέσβη, που η Ρωσία φανερώνει αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία.
Μην υποκύπτετε σε απόψεις που μιλάνε απλά και μόνον για Δημοκρατικούς και Ομπάμα. Οι προκλήσεις, οι αντιδράσεις, τα μέτρα και οι πιέσεις αυτές δεν έχουν να κάνουν απλά και μόνον με ένα κόμμα, αλλά με ένα ολόκληρο κατεστημένο και βαθύ κράτος στο εσωτερικό των Η.Π.Α (και υπερ-εθνικούς παράγοντες και δρώντες στο εξωτερικό τους) που, στην προκειμένη περίπτωση, οι Δημοκρατικοί λειτουργούν ως φορέας τους. Μην ξεχνάτε πως ο Τράμπ δεν προέρχεται από τους Ρεπουμπλικανούς (εννοώ πως δεν ήταν κομματικός υποψήφιος). Ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος και όχι ιδιαίτερα αποδεκτός από το κόμμα.
Αυτό μονάχα: Αδυναμία και πανικός.
Σημειώσεις
[-] Και ολοκλήρωνα γράφωντας (18 Δεκεμβρίου 2016): «Το συνεχώς αυξανόμενο κλίμα έντασης, πόλωσης και πολεμικής που διαμορφώνεται από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όσο πλησιάζουμε προς την ολοκλήρωση της μεταβατικής περιόδου για τη νέα αμερικανική προεδρία, δεν βοηθά παρά βλάπτει τη διεθνή εικόνα των Η.Π.Α και δεν αποτελεί καλό δείγμα για τη κατάσταση του πολιτικού συστήματος και τη λειτουργία του (ένα πολιτικό σύστημα που χαρακτηρίζεται από ακραία κομματική και συνακόλουθα πολιτική πόλωση και αξιακό διχασμό κατά τις τελευταίες δεκαετίες). Όσα λέγονται δημοσίως και οι κατηγορίες που εκτοξεύονται εις βάρος της Ρωσίας, δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο [Προσοχή! Αυτά γράφονταν πριν από τη δολοφονία του Ρώσου Πρέσβη]. Το ότι προκαταλαμβάνουν και υποδαύλίζουν τις όποιες -τελος πάντων- πιθανότητες υπάρχουν για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, φυσικά δε χρειάζεται να το αναφέρουμε καν. Τις επιπτώσεις μιας εκ νέου πόλωσης και κλίμακωσης στις σχέσεις Ρωσίας - Η.Π.Α δεν θα τις υποστεί η αμερικανική, αλλά η ευρωπαϊκή ήπειρος (ή/και γενικότερα η Μέση Ανατολή, η Ευρασία ή η Άπω Ασία).»[-] Δες και 30 Δεκεμβρίου 2016.
Bonus
Το συντριπτικό ποσοστό της διεθνούς αρθρογραφίας, των μελετών, των αναλύσεων και των ομιλιών, τόσο ακαδημαϊκής όσο και διπλωματικής ή πολιτικής υφής, θεωρητικής και πρακτικής φύσεως, που αναφέρονται στις σχέσεις Η.Π.Α και Κίνας στον νέο παγκόσμιο αιώνα, τους προβληματίζει και τους απασχολεί περισσότερο απ'οτιδήποτε άλλο, η λεγόμενη ''Thucydides Trap'': τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους γιγνομένους καὶ φόβον παρέχοντας τοῖς Λακεδαιμονίοις ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν: αἱ δ᾽ ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι αἵδ᾽ ἦσαν ἑκατέρων, ἀφ᾽ ὧν λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς τὸν πόλεμον κατέστησαν...
Αυτά... (περί -«πρό» και «μέτα»- «νεωτερικότητας», περί «σταδίων», «παγκοσμιοποίησης» κ.λπ).