.~`~.
I
Ενδοευρωπαϊκές διαιρετικές τομές - μέρος α´
I
Ενδοευρωπαϊκές διαιρετικές τομές - μέρος α´
Οι παρακάτω δύο χάρτες αποτυπώνουν δύο βασικές ενδοευρωπαϊκές διασπάσεις που κυριαρχούν αυτή την περίοδο (υπάρχουν και άλλες). Το χάσμα μεταξύ αυτών των διαιρέσεων-διασπάσεων φαίνεται να βαθαίνει όσο περισσότερο η γερμανική οικονομική ισχύ μετασχηματίζεται σε πολιτική τέτοια μέσω μιας -ολοένα και περισσότερο- Ορντολιμπεραλιστικής€uroζώνης.
Χάρτης I: Κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν ως νόμισμα το €uro (μπλέ)και κράτη-μέλη που έχουν εθνικά νομίσματα (κίτρινο).
Χάρτης II: Κράτη-πιστωτές (μπλέ)και κράτη-οφειλέτες (κόκκινο)στο εσωτερικό της €uroζώνης. Μια τρίτη κατηγορία είναι όλοι οι υπόλοιποι (κίτρινο)που για λόγους συμφέροντος, εξισορρόπησης κ.λπ τάσσονται είτε με τη μια είτε με την άλλη πλευρά. Όπως και να 'χει, η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο είναι ο πυρήνας των κρατών-πιστωτών.
Παρατηρήσεις: Είναι πασιφανές πως ο άξονας Δυτικής και Ανατολικής Μεσογείου είναι κατεστραμμένος και βρίσκεται σε ανισοβαρή σχέση με τον άξονα Βόρειας και Βαλτικής Θάλασσας. Να τοποθετήσετε σε μια νοητή ζυγαριά τους εξής άξονες: 1) Οριζόντια: Δυτική και Ανατολική Μεσόγειος/Βόρεια και Βαλτική Θάλασσα. 2) Κάθετα: Δυτική Μεσόγειος και Βόρεια Θάλασσα/Ανατολική Μεσόγειος και Βαλτική Θάλασσα. Και τις εσωτερικές σχέσεις των κάθετων αξόνων: 2α) Δυτική Μεσόγειος/Βόρεια Θάλασσα και 2β) Ανατολική Μεσόγειος (ουσιαστικά το Αιγαίο)/Βαλτική Θάλασσα. Θα δείτε προς τα που γέρνει το κέντρο βάρους και ποιος εξωθείται στην περιφέρεια. Ορισμένοι πιστεύουν πως εάν «μεταρρυθμιστεί» το εσωτερικό της Ελλάδας, η χώρα θα πάψει να εξωθείται σε περιθωριοποίηση (θα αντισταθμίσει άραγε το εσωτερικό μιας χώρας το ισοζύγιο ανάμεσα σε περιοχές; Αστεία πράγματα).
Κράτη-μέλη της €uroζώνης που τάχθηκαν υπέρ (κόκκινο)και κατά (μπλέ)της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη. Κράτη που υποστήριξαν την διατήρηση του status quo (κίτρινο).
Παρατηρήσεις: Το Λουξεμβούργο ήταν το μόνο κράτος-πιστωτής που δεν ήταν υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την €uroζώνη. Καμία ρωμαιοκαθολική λατινογενής χώρα δεν ήταν υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη. Η Σλοβενία και η Σλοβακία, οι οποίες ήταν υπέρ της αποχώρησης έχουν ρωμαιοκαθολικό μεν, σλαβικό δε πολιτισμικό υπόστρωμα (με την Σλοβακία να λουθηράνίζει αρκετά). Η ρωμαιοκαθολική γερμανόφωνη Αυστρία η οποία αποτελεί μέρος της λατινικής κληρονομιάς και το όνομα της ενσωματώνει την ιστορικότητα του ορίου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν υπέρ της διατήρησης του status quo. Οι χώρες που αποτέλεσαν μέρη του βόρειου τμήματος της Αγίας ΡωμαιοΓερμανικής αυτοκρατορίας, μετέπειτα της Μεταρρύθμισης και έχουν λουθηρανικό ή/και καλβινιστικό ηθικοθρησκευτικό υπόστρωμα ήταν υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη, όπως και οι χώρες της Βαλτικής (εντελώς διαφορετική περίπτωση). Οι οικονομικές πολιτικές της Γερμανίας σαφώς και δεν είναι μονάχα «πραγματιστικές» ή «ρεαλιστικές» καθώς διαθέτουν ηθικοαξιακό υπόβαθρο. Απορώ που ορισμένοι εξακολουθούν να μιλούν περί «νεοφιλελευθερισμού» υποβαθμίζοντας το ζήτημα του Ορντολιμπεραλισμού (είτε δεν γνωρίζουν τι αντιμετωπίζουν -γεγονός που εξηγεί την αφέλεια τους- είτε επιδιώκουν κάτι άλλο το οποίο δεν δύναμαι να αντιληφθώ). Ρεαλιστικά μιλώντας, η Γαλλία και η Ιταλία προσπάθησαν να εξισορροπήσουν τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο, δηλαδή τα κράτη-πιστωτές ή για να το δούμε από γεωφυσική σκοπιά, χώρες της Δυτικής Μεσογείου προσπάθησαν να εξισορροπήσουν χώρες της Βόρειας Θάλασσας. Ο άξονας Ατλαντικός Ωκεανός-Δυτική Μεσόγειος κάτωθεν του καναλιού (της Μάγχης εννοείται) εξισορρόπησε τον άξονα Βόρεια Θάλασσα-Κεντρική Ευρώπη άνωθεν του καναλιού. Όπως γίνεται κατανοητό, μιλώντας ανεξάρτητα από τα θεσμικά πλαίσια, το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί καθοριστικό παράγοντα αυτού του ισοζυγίου ή αυτής της εξισορρόπησης. Ο χάρτης αυτός φανερώνει την μοναξιά της Ελλάδας.
Χάρτης I: Κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν ως νόμισμα το €uro (μπλέ)και κράτη-μέλη που έχουν εθνικά νομίσματα (κίτρινο).
Χάρτης II: Κράτη-πιστωτές (μπλέ)και κράτη-οφειλέτες (κόκκινο)στο εσωτερικό της €uroζώνης. Μια τρίτη κατηγορία είναι όλοι οι υπόλοιποι (κίτρινο)που για λόγους συμφέροντος, εξισορρόπησης κ.λπ τάσσονται είτε με τη μια είτε με την άλλη πλευρά. Όπως και να 'χει, η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο είναι ο πυρήνας των κρατών-πιστωτών.
Χάρτης I
€uroζωνικά (μπλε)και μη €uroζωνικά (κίτρινο)μέλη της Ε.Ε
€uroζωνικά (μπλε)και μη €uroζωνικά (κίτρινο)μέλη της Ε.Ε
Χάρτης II
Πιστωτές (μπλε)οφειλέτες (κόκκινο)και υπόλοιπα (κίτρινο)μέλη της €uroζώνης
Πιστωτές (μπλε)οφειλέτες (κόκκινο)και υπόλοιπα (κίτρινο)μέλη της €uroζώνης
Παρατηρήσεις: Είναι πασιφανές πως ο άξονας Δυτικής και Ανατολικής Μεσογείου είναι κατεστραμμένος και βρίσκεται σε ανισοβαρή σχέση με τον άξονα Βόρειας και Βαλτικής Θάλασσας. Να τοποθετήσετε σε μια νοητή ζυγαριά τους εξής άξονες: 1) Οριζόντια: Δυτική και Ανατολική Μεσόγειος/Βόρεια και Βαλτική Θάλασσα. 2) Κάθετα: Δυτική Μεσόγειος και Βόρεια Θάλασσα/Ανατολική Μεσόγειος και Βαλτική Θάλασσα. Και τις εσωτερικές σχέσεις των κάθετων αξόνων: 2α) Δυτική Μεσόγειος/Βόρεια Θάλασσα και 2β) Ανατολική Μεσόγειος (ουσιαστικά το Αιγαίο)/Βαλτική Θάλασσα. Θα δείτε προς τα που γέρνει το κέντρο βάρους και ποιος εξωθείται στην περιφέρεια. Ορισμένοι πιστεύουν πως εάν «μεταρρυθμιστεί» το εσωτερικό της Ελλάδας, η χώρα θα πάψει να εξωθείται σε περιθωριοποίηση (θα αντισταθμίσει άραγε το εσωτερικό μιας χώρας το ισοζύγιο ανάμεσα σε περιοχές; Αστεία πράγματα).
.~`~.
II
Διαιρέσεις με αφορμή την περίπτωση της Ελλάδας
II
Διαιρέσεις με αφορμή την περίπτωση της Ελλάδας
Κράτη-μέλη της €uroζώνης που τάχθηκαν υπέρ (κόκκινο)και κατά (μπλέ)της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη. Κράτη που υποστήριξαν την διατήρηση του status quo (κίτρινο).
Παρατηρήσεις: Το Λουξεμβούργο ήταν το μόνο κράτος-πιστωτής που δεν ήταν υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την €uroζώνη. Καμία ρωμαιοκαθολική λατινογενής χώρα δεν ήταν υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη. Η Σλοβενία και η Σλοβακία, οι οποίες ήταν υπέρ της αποχώρησης έχουν ρωμαιοκαθολικό μεν, σλαβικό δε πολιτισμικό υπόστρωμα (με την Σλοβακία να λουθηράνίζει αρκετά). Η ρωμαιοκαθολική γερμανόφωνη Αυστρία η οποία αποτελεί μέρος της λατινικής κληρονομιάς και το όνομα της ενσωματώνει την ιστορικότητα του ορίου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν υπέρ της διατήρησης του status quo. Οι χώρες που αποτέλεσαν μέρη του βόρειου τμήματος της Αγίας ΡωμαιοΓερμανικής αυτοκρατορίας, μετέπειτα της Μεταρρύθμισης και έχουν λουθηρανικό ή/και καλβινιστικό ηθικοθρησκευτικό υπόστρωμα ήταν υπέρ της αποχώρησης της Ελλάδας από την €uroζώνη, όπως και οι χώρες της Βαλτικής (εντελώς διαφορετική περίπτωση). Οι οικονομικές πολιτικές της Γερμανίας σαφώς και δεν είναι μονάχα «πραγματιστικές» ή «ρεαλιστικές» καθώς διαθέτουν ηθικοαξιακό υπόβαθρο. Απορώ που ορισμένοι εξακολουθούν να μιλούν περί «νεοφιλελευθερισμού» υποβαθμίζοντας το ζήτημα του Ορντολιμπεραλισμού (είτε δεν γνωρίζουν τι αντιμετωπίζουν -γεγονός που εξηγεί την αφέλεια τους- είτε επιδιώκουν κάτι άλλο το οποίο δεν δύναμαι να αντιληφθώ). Ρεαλιστικά μιλώντας, η Γαλλία και η Ιταλία προσπάθησαν να εξισορροπήσουν τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο, δηλαδή τα κράτη-πιστωτές ή για να το δούμε από γεωφυσική σκοπιά, χώρες της Δυτικής Μεσογείου προσπάθησαν να εξισορροπήσουν χώρες της Βόρειας Θάλασσας. Ο άξονας Ατλαντικός Ωκεανός-Δυτική Μεσόγειος κάτωθεν του καναλιού (της Μάγχης εννοείται) εξισορρόπησε τον άξονα Βόρεια Θάλασσα-Κεντρική Ευρώπη άνωθεν του καναλιού. Όπως γίνεται κατανοητό, μιλώντας ανεξάρτητα από τα θεσμικά πλαίσια, το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί καθοριστικό παράγοντα αυτού του ισοζυγίου ή αυτής της εξισορρόπησης. Ο χάρτης αυτός φανερώνει την μοναξιά της Ελλάδας.
-----
I) Μια σύντομη μακροϊστορική προσέγγιση των ευρωπαϊκών εξελίξεων II) Θάλασσες και γεωγραφικές λειτουργικότητες της Ευρώπης. Εισαγωγή III) Ένας -ακόμη- ενδοευρωπαϊκος ανταγωνισμός ανάμεσα σε χώρες του Βορρά και του Νότου και μια σύντομη αναφορά στις σχέσεις Τουρκίας και Ε.Ε IV) Από τον Κόλπο του Kattegat και τα Στενά Skagerrak στις Δαλματικές ακτές. Παράδειγμα σύνδεσης γεωγραφίας και (γεω)πολιτισμού V) Περισσότερα σημειώματα για Ε.Εκαι «Ευρώπη».