Στις αρχές του 20ου αιώνα και κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου δεν υπήρχαν τόσα κράτη στον πλανήτη όσα μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Συγκεκριμένα το 1945 υπήρχαν 51 αναγνωρισμένα από τον Ο.Η.Ε κράτη. Από τα 60 αναγνωρισμένα το 1950, ο αριθμός των κρατών αυξήθηκε σε 130 το 1970, και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο αριθμός τους είχε φτάσει περίπου τα 160. Τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα ο αριθμός των κρατών έφτασε τα 190 και στις μέρες μας υπάρχουν 193 κράτη αναγνωρισμένα από τον Ο.Η.Ε (206 συνολικά, κάποια είναι παρατηρητές, κάποια άλλα δεν διαθέτουν καμία κυριαρχία κ.λπ).
Ενδιαφέρον έχει να σκεφτούμε πόσα κράτη ενδεχομένως έπονται. Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, οι Σκώτοι προς το παρόν όχι, οι Βάσκοι, ίσως οι Καταλανοί και οι Φλαμανδοί αν αξιώσουν κρατική υπόσταση, ίσως το Θιβέτ και το Σινκγιάνγκ στη Κίνα, ακόμα και το Τέξας ή το Νέο Μέξικό ενδέχεται κάποια στιγμή μελλοντικά. Ήδη, έχουμε συνηθίσει και θεωρούμε αυτονόητη την ιδέα του πολλαπλασιασμού των κρατών στη Μέση Ανατολή κ.λπ. Ας μην ξεχνάμε πως οι γείτονες μας στο Βορρά είναι νεόδμητο εθνοκράτος.
Ενδιαφέρον έχει να σκεφτούμε πόσα κράτη ενδεχομένως έπονται. Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, οι Σκώτοι προς το παρόν όχι, οι Βάσκοι, ίσως οι Καταλανοί και οι Φλαμανδοί αν αξιώσουν κρατική υπόσταση, ίσως το Θιβέτ και το Σινκγιάνγκ στη Κίνα, ακόμα και το Τέξας ή το Νέο Μέξικό ενδέχεται κάποια στιγμή μελλοντικά. Ήδη, έχουμε συνηθίσει και θεωρούμε αυτονόητη την ιδέα του πολλαπλασιασμού των κρατών στη Μέση Ανατολή κ.λπ. Ας μην ξεχνάμε πως οι γείτονες μας στο Βορρά είναι νεόδμητο εθνοκράτος.
Χρονολογική εξέλιξη του αριθμού κρατών με βάση στοιχεία του Ο.Η.Ε από το 1945 και μετά:
1950: 60
1960: 99
1970: 127
1990: 166
2010: 193
1960: 99
1970: 127
1990: 166
2010: 193
Από τις αρχές του 19ου και μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, η εξέλιξη της παγκόσμιας πολιτικής τάξης, έχει να κάνει με τον συνεχή πολλαπλασιασμό των κρατών. Ο πλανήτης ενοποιείται οικονομικά και κατακερματίζεται πολιτικά. Βέβαια, από τη δεκαετία του 1970 και με επιταχυνόμενους ρυθμούς από τη δεκαετία του 1990 και έπειτα, ηγεμονικές αξιώσεις και αριστεροδεξιοί αυτοκρατορισμοί ώθησαν τη σκέψη προς άλλες κατευθύνσεις και συνέβαλλαν στην αγνόησή αυτών των γεγονότων.
-----
1) Τα στοιχεία από την ιστοσελίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. 2) The international standard "country code" list, officially known as ISO 3166-1. 249 Country Codes in the ISO Standard List. 3) Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στα 40 παλαιότερα εθνικά κράτη.
.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
- Η μακρά παγκόσμια κυρίαρχη τάση των τελευταίων δύο αιώνων και η αντίστροφη πειραματική ακροβασία της Ε.Ε.
- The Rise of the Nation-State across the World, 1816 to 2001 by Andreas Wimmer and Yuval Feinstein.
- Με Αφορμή Μια Επισήμανση Του Joschka Fischer. Κυριαρχία, Ηγεμονία, Εθνικό Κράτος Και «Ευρώπη».
- Τέλος του κυρίαρχου κράτους ή αλλαγή της λειτουργίας του;
- Τύποι πολιτικής οργάνωσης που έπρεπε να υπερνικήθούν για να δημιουργηθεί το σύγχρονο κράτος (εν συντομία) μέρος α´.
- Ένα Μοιραίο -Ιστορικό- Σφάλμα;
- Η παρακμή του κράτους: Από το 1975.
- Υπερεθνικές πολιτικές οντότητες και εθνικά οργανωμένος κόσμος. Σύντομη αναφορά.
- Περί εθνικισμού, δημοκρατικής ιδεολογίας -«τέλους της ιστορίας»- του Fukuyama, και χειρισμού της Μέσης Ανατολής από τους ουιλσονιανούς ιδεαλιστές και τους νεοσυντηρητικούς. Η προσέγγιση του εριστικού κ. John Mearsheimer και σύγκριση του έργου του με αυτό του Kenneth Waltz.
- Μια σύντομη αναφορά στη σχέση κράτους, αναρχίας και ρεαλισμού. Μια κλασική παρερμηνεία.
- The Rise of the Nation-State across the World, 1816 to 2001 by Andreas Wimmer and Yuval Feinstein.
- Με Αφορμή Μια Επισήμανση Του Joschka Fischer. Κυριαρχία, Ηγεμονία, Εθνικό Κράτος Και «Ευρώπη».
- Τέλος του κυρίαρχου κράτους ή αλλαγή της λειτουργίας του;
- Τύποι πολιτικής οργάνωσης που έπρεπε να υπερνικήθούν για να δημιουργηθεί το σύγχρονο κράτος (εν συντομία) μέρος α´.
- Ένα Μοιραίο -Ιστορικό- Σφάλμα;
- Η παρακμή του κράτους: Από το 1975.
- Υπερεθνικές πολιτικές οντότητες και εθνικά οργανωμένος κόσμος. Σύντομη αναφορά.
- Περί εθνικισμού, δημοκρατικής ιδεολογίας -«τέλους της ιστορίας»- του Fukuyama, και χειρισμού της Μέσης Ανατολής από τους ουιλσονιανούς ιδεαλιστές και τους νεοσυντηρητικούς. Η προσέγγιση του εριστικού κ. John Mearsheimer και σύγκριση του έργου του με αυτό του Kenneth Waltz.
- Μια σύντομη αναφορά στη σχέση κράτους, αναρχίας και ρεαλισμού. Μια κλασική παρερμηνεία.