Περί Kant.

Και ο Kant ήταν παιδί της δικής του εποχής και ήταν επηρεασμένο από κάποια αχρωματοψία:

- Ο Kant βρίσκεται πριν από την ιστορική συνείδηση που άρχισε να κυριαρχεί μόλις περί το 1800 και παραμένει μη ευαισθητοποιημένος στην αντίληψη των πολιτισμικών διαφορών, που ανεπτύχθη ήδηστον πρώιμο ρομαντισμό. Κατ'αυτόν τον τρόπο, σχετικοποιεί τη δική του επισήμανση της διαχωριστικής δύναμης των θρησκευτικών διαφορών, με την παρατήρηση ότι ενδεχομένως να υπάρχουν διαφορετικά θρησκευτικά βιβλία και ιστορικώς διαμορφωμένα είδη πίστης, «αλλά μόνο μια μοναδική, και για όλους τους ανθρώπους και όλες τις εποχές ισχύουσα θρησκεία».

- Ο Kant προσεγγίζει τόσο πολύ το πνεύμα ενός αφηρημένου διαφωτισμού, ώστε η εκρηκτική δύναμη του εθνικισμού να παραμένει άγνωστη γι'αυτόν. Τότε μόλις αφυπνίζεται μια ευρείας εμβέλειας πολιτική συνείδηση της εθνικής υπαγωγής σε γλωσσικές κοινότητες και κοινότητες καταγωγής, η οποία κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ως εθνική συνείδηση προξενεί καταστροφές όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά εισρέει και στην ιμπεριαλιστική δυναμική των βιομηχανικών κρατών που επεκτείνονται και πέραν του Ατλαντικού.

- Ο Kant συμμερίζεται με τους σύγχρονους του την «ανθρωπιστική» πεποίθηση για την ανωτερότητα του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της λευκής φυλής. Παραγνωρίζει τις συνέπειες που έχει η ιδιόμορφη φύση ενός διεθνούς δικαίου που ήταν προσαρμοσμένο τότε σε ένα μικρό αριθμό προνομιούχων κρατών και χριστιανικών λαών. Μόνο αυτά τα έθνη αναγνωρίζοντο αμοιβαία ως ισότιμα. Τον λοιπό κόσμο κατένειμαν μεταξύ τους σε σφαίρες επιρροής, για αποικιοκρατικούς και ιεραποστολικούς σκοπούς.

- Ο Kant δεν έχει ακόμη επίγνωση της σημασίας του γεγονότος ότι το ευρωπαϊκό διεθνές δίκαιο ήταν ενσωματωμένο σε ένα κοινό χριστιανικό πολιτισμό. Η συνδετική δύναμη αυτής της βάσης έμμεσα κοινών αξιακών προσανατολισμών ήταν έως τον Πρώτο Παγκόσμιο αρκετά ισχυρή, ώστε να συγκρατήσει την άσκηση στρατιωτικής βίας λιγότερο ή περισσότερο στα όρια μιας κατά το δίκαιο πειθαρχημένης διεξαγωγής πολέμου.

.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική

- I) The Enlightenment And ‘Race’: Kant And II) Immanuel Kant And Natural Law: How Racism Became Scientific.

- Thinking Inter-Culturally: From racist and Eurocentric Monologism to Inter-Civilizational Dialogism - John M. Hobson, Professor of Politics and International Relations.

- Η Ευρωκεντρική Ιδεολογία, Οικονομικές, Πολιτικές Και Πολιτιστικές Επιπτώσεις Και «Ευρώπη».

- «Λόγος», «Ορθολογικότητα», «Διαφωτισμος». Μια Σύντομη Αναφορά.

- After Western Hegemony – 40th World Congress of Sociology / Μετά τη Δυτική Ηγεμονία - Παγκόσμιο Συνέδριο Κοινωνιολογίας.

- Ο Ευρωκεντρισμός Και Τα Άβαταρ Του: Τα Διλήμματα Της Κοινωνικής Επιστήμης. Εισαγωγή.

- The Endtimes of Human Rights. Ι) Description and Contents ΙΙ) Two Articles by Stephen Hopgood and ΙΙΙ) Video: Session - Stephen Hopgood: The Endtimes of Human Rights (and Humanitarianism?).