Κλείνοντας τα ματιά μπροστά στην έλευση της αλήθειας του μηδενισμού, φωνάζουν βοήθεια: επικαλούνται τη βοήθεια του μοραλισμού, του ηθικισμού, της ηθικολογίας. Αρχηγοί κυβερνήσεων και πολιτικές προσωπικότητες, πολιτικοί της δεξιάς και της αριστεράς, συντηρητικοί και επαναστάτες, διοικητικοί λειτουργοί και τεχνογραφειοκράτες, καθηγητές και δημοσιογράφοι, επικαλούνται το δίκαιο το καλό και τα καλά αισθήματα, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη, την ευημερία και την αξιοπρέπεια. Ένας μοραλισμός απίστευτης πεζότητας ξεχύνεται μέσα από τη βούληση για εξουσία που διέπει την παγκόσμια πολιτική, προορισμένος να δικαιολογήσει μικρόψυχα τις πράξεις του...
Όλοι αποποιούνται το κακό, τους κακούς, τη βία και τους βιασμούς, στ' όνομα ενός μοραλισμού δήθεν ικανού να συγκινήσει την καρδιά των κατοίκων του μικρού μας πλανήτη. Ο μοραλισμός όμως δεν είναι παρά το πανηγυρικό συμπλήρωμα του μηδενισμού που αγνοεί τη φύση του.
*
Παρά τις ασυνήθιστες αυτές εικόνες, οι συμπολίτες μας προφανώς δυσκολεύονταν να καταλάβουν αυτό που τους συνέβαινε. Υπήρχαν βέβαια τα κοινά συναισθήματα όπως το αίσθημα του χωρισμού ή του φόβου, αλλά παρόλα αυτά εκείνοι εξακολουθούσαν να βάζουν σε πρώτη μοίρα τις προσωπικές τους ασχολίες. Κανείς δεν είχε ακόμη αποδεχθεί πραγματικά την αρρώστια. Οι περισσότεροι έδειχναν ευαισθησία κυρίως για ό,τι χάλαγε τις συνήθειές τους ή έβλαπτε τα συμφέροντά τους... Αλλά όλες αυτές οι αλλαγές ήταν τόσο παράδοξες και είχαν γίνει τόσο γρήγορα, ώστε δεν ήταν εύκολο να τις θεωρήσουμε σαν φυσιολογικές και μόνιμες... δεν ήταν αρκετά έντονες ώστε οι συμπολίτες μας να μη διατηρήσουν, μέσα στην ανησυχία τους, την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα επεισόδιο αναμφίβολα ολέθριο, αλλά τελικά προσωρινό... Το αποτέλεσμα ήταν ότι συνεχίζαμε να βάζουμε σε πρώτο επίπεδο τα προσωπικά μας αισθήματα...
Ενοχλούνταν κι εκνευρίζονταν, κι αυτά δεν είναι βέβαια τα κατάλληλα συναισθήματα που μπορεί κανείς να αντιτάξει στην πανούκλα... Μόνο με τον καιρό, διαπιστώνοντας ότι συνεχώς προσθέτονταν διατάγματα το ένα μετά το άλλο, η κοινή γνώμη συνειδητοποίησε την αλήθεια.
Albert Camus
*
.~`~.