Tractatus Logico-Philosophicus Ι.

Ό,τι μπορεί γενικά να ειπωθεί, μπορεί να ειπωθεί με σαφήνεια
και για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, για αυτά πρέπει να σωπαίνει.

1.111111Ο κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν.

1.111111Ο κόσμος είναι η ολότητα των γεγονότων, όχι των πραγμάτων.

1.111111Ο κόσμος καθορίζεται από τα γεγονότα και από το πως αυτά είναι όλατα γεγονότα.

1.121111Γιατί η ολότητα των γεγονότων καθορίζει αυτό που συμβαίνει καθώς και όλα όσα δε συμβαίνουν.

1.131111Τα γεγονότα στο λογικό χώρο είναι ο κόσμος.

1.211111Ο κόσμος τεμαχίζεται σε γεγονότα.

1.211111Το ένα μπορεί να συμβαίνει ή να μη συμβαίνει και όλα τα άλλα να μένουν ίδια.

Ludwig Wittgenstein

Το βιβλίο αυτό θα το καταλάβει ίσως μόνο όποιος έχει κιόλας κάνει ο ίδιος τις σκέψεις που εκφράζονται σε αυτό - ή τουλάχιστον παρόμοιες σκέψεις. Δεν πρόκειται λοιπόν για διδακτικό βιβλίο. Ο σκοπός του θα έχει πετύχει, αν προσφέρει ευχαρίστηση σε όποιον θα το διαβάσει και θα το καταλάβει.

Το βιβλίο πραγματεύεται τα προβλήματα της φιλοσοφίας και δείχνει - όπως πιστεύω - πως αυτά τα προβλήματα δημιουργήθηκαν από την παρανόηση της λογικής της γλώσσας μας. Όλο το νόημα του βιβλίου θα μπορούσαμε να το συνοψίσουμε περίπου με τα ακόλουθα λόγια:

Ό,τι μπορεί γενικά να ειπωθεί, μπορεί να ειπωθεί με σαφήνεια
και για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, για αυτά πρέπει να σωπαίνει.

Το βιβλίο θέλει λοιπόν να βάλει ένα όριο στη σκέψη, ή μάλλον - όχι στη σκέψη, αλλά στην έκφραση των σκέψεων: Γιατί για να βάλουμε στη σκέψη ένα όριο, θα έπρεπε να μπορούμε να σκεφτόμαστε και τις δύο πλευρές αυτού του ορίου (θα έπρεπε δηλαδή να μπορούμε να σκεφτόμαστε αυτό που δεν μπορεί να σκεφτεί κανείς).

Έτσι το όριο δε θα μπορεί να μπεί παρά μόνο μέσα στη γλώσσα και ό,τι βρίσκεται πέρα από το όριο θα είναι απλώς α-νοησία.

Δεν θέλω να κρίνω κατά πόσο οι προσπάθειες μου συνταυτίζονται με τις προσπάθειες άλλων φιλοσόφων. Και μάλιστα αυτό που έχω γράψει εδώ δεν έχει, στις λεπτομέρειες του, απαίτηση να προσφέρει τίποτα νέο'για τούτο και δεν αναφέρω πηγές, επειδή μου είναι αδιάφορο αν αυτό που έχω σκεφτεί το έχει κιόλας σκεφτεί πρίν από εμένα κάποιος άλλος.

Θέλω μόνο να αναφέρω πως την παρακίνηση για τις σκέψεις μου τη χρωστάω κατά ένα μεγάλο μέρος στα περισπούδαστα έργα του Frege και στα δημοσιεύματα του φίλου μου Bertrand Russell.

Αν αυτή η εργασία έχει κάποια αξία, η αξία τούτη είναι δύο λογιών. Πρώτο - πως εκφράζει σκέψεις'και θα είναι τόσο μεγαλύτερη αξία της, όσο καλύτερα οι σκέψεις έχουν εκφραστεί, όσο η εργασία αυτή πετυχαίνει ακριβέστερα το στόχο. Έχω επίγνωση εδώ πως έχω μείνει πολύ πίσω από ό,τι είναι δυνατό να κατορθώσει κανείς. Οι δυνάμεις μου είναι απλά και μόνο πολύ μικρές για το τελείωμα του έργου. Μακάρι να έρθουν άλλοι και να πράξουν καλύτερα.

Παρόλα αυτά η αλήθεια των σκέψεων που εκφράζονται εδώ μου φαίνεται απρόσβλητη και οριστική. Είμαι δηλαδή της γνώμης πως στα κύρια σημεία έχω λύσει οριστικά τα προβλήματα. Και αν δε γελιέμαι σε αυτό, τότε η αξία αυτής της εργασίας συνίσταται - δεύτερο - στο πως δείχνει πόσο λίγα πετυχαίνουμε με το να έχουμε λύσει αυτά τα προβλήματα.

Βιέννη, 1918                                                                                                                               L.W.