Μάνα μου μάνα στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά. Μάνα μου μάνα τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ'τα σπαθιά.
Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω...
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω...
Μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό
*
**
*
**
*
κοσμογενής θελξίθος κοσμογυναίκα
ὑπῆρξεν οὐ γενέσθαι γεώργιον μέγα του κόσμου
δικαίον
ην
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
*
**
*
**
*
Ἡ ζωή, πῶς θνήσκεις; πῶς καί τάφω οἰκεῖς; τοῦ θανάτου τό βασίλειον λύεις δέ καί τοῦ Ἅδου τούς νεκρούς ἑξανιστᾶς
Ὁ ὡραῖος κάλλει
παρά πάντας βροτούς
ὡς ἀνείδεος νεκρός καταφαίνεται
ὁ τήν φύσιν ὠραΐσας τοῦ παντός
παρά πάντας βροτούς
ὡς ἀνείδεος νεκρός καταφαίνεται
ὁ τήν φύσιν ὠραΐσας τοῦ παντός
Είναι χρείακάπως να υπάρξ(χ)ει ο-μορφιάκαι κόσμοςώστε να μην υπάρξ(χ)εια-κοσμία, α-μορφία και α-σχήμια.
.~`~.