α´
Λίγα χρόνια μετά την διάνοιξη, το έτος 1869, της διώρυγας του Σουέζ, η Κύπρος, το 1878 τίθεται υπό αγγλική διοίκηση ή «προστασία», ένα χρόνο μετά, το 1879 η Αίγυπτος επίσης τίθεται υπό αγγλική διοίκηση ή «προστασία» (χωρίς ωστόσο να ονομαστεί επίσημα προτεκτοράτο, αυτό θα συμβεί το 1914 για την Αίγυπτο και το 1925 για την Κύπρο). Το 1922 γίνεται η διακύρηξη της Ανεξαρτησίας της Αιγύπτου εξαιρουμένων τέσσάρων τομέων (προσέξτε τους): της εξωτερική πολιτικής, των επικοινωνιών, του στρατούκαι του αγγλοαιγυπτιακού Σουδάν. Δηλαδή έχουμε μια έστω μικρή, απομάκρυνση ή αυτονόμηση της Αιγύπτου από την Αγγλία. Την ίδια χρονιά έχουμε τη Καταστροφή της Σμύρνης, την Ανακωχή των Μουδανιών και την εκκένωση της χερσονήσου της Καλλίπολης από τον ελληνικό στρατό. Δηλαδή έχουμε μια επανάκαμψη της Τουρκίας (δες εδώ για το τρίγωνο Αίγυπτος-Τουρκία-Ιράν). Το 1941 οι αγγλογάλλοι εισβάλουν στη Συρία, την ίδια χρονιά εισβάλουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα - και την Γιουγκοσλαβία (θυμίζω πως η επανένωση της Γερμανίας συμπίπτει χρονικά με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας). Το 1946 τερματίζεται η αγγλογαλλική κατοχή στη Συρία, το 1944 τερματίζεται η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα. Το 1954 ο Νάσερ διώχνει τους Άγγλους από τη διώρυγα του Σουέζ, ένα χρόνο μετά, το 1955, ξεκινά ο αντιαποικιακός αγώνας στην Κύπρο, το 1956 ο Νάσερ εθνικοποιεί τη διώρυγα του Σουέζ, δυο χρόνια μετά, το 1958, η Αίγυπτος και η Συρία ενώνονται σε ένα κράτος με την επωνυμία Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία (θυμίζω τη φράση του David Ben-Gurion: Οι Άραβες δεν μπορούν να κάνουν πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο ή ειρήνη χωρίς την Συρία), το 1960, ιδρύεται η Κυπριακή Δημοκρατία. Το 1967 οι Αιγύπτιοι «κλείνουν» την διώρυγα του Σουέζ. Ανεβαίνει η «πρώτη» δικτατορία στην Ελλάδα. Το 1974 οι Αιγύπτιοι «ανοίγουν» τη διώρυγα του Σουέζ. Πέφτει η «δεύτερη» δικτατορία στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ελλάδας και της Κύπρου είναι εξαρτημένη και άμεσα ή έμμεσα σχετιζόμενη με τη μοίρα της Αιγύπτου, όσο και με αυτή της Συρίας. Το 1967 ξεσπά ο Γ' Αραβοϊσραηλινός πόλεμος ή πόλεμος των έξι ημερών με τη συμμετοχή τόσο της Αιγύπτου, όσο και της Συρίας. Η «πρώτη» δικτατορία στην εξουσία στην Ελλάδα. Τον Οκτώβριο του 1973 ξεσπά ο Δ' Αραβοϊσραηλινός πόλεμος ή πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, τον ίδιο μήνα έχουμε τη διορισμένη από το δικτατορικό καθεστώς στην Ελλάδα, Κυβέρνηση. Ένα μήνα μετά νέο πραξικόπημα («δεύτερη» δικτατορία στην Ελλάδα) και οργάνωση του Πραξικοπήματος εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄. Ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ τελείωσε με στρατιωτική νίκη του Ισραήλ, που ακολουθήθηκε από μακροσκελείς διαπραγματεύσεις, καταλήγοντας στο Συνέδριο της Γενεύης. Ειρήνη υπογράφηκε τον Μάιο του 1974. Δύο μήνες μετά, στις 25 Ιουλίου 1974, αρχίζουν στην Γενεύη οι ειρηνευτικές συνομιλίες για την Κύπρο, η Τουρκία κατέχει το βόρειο μέρος της νήσου.
Το 1881, η Οθωμανική Αυτοκρατορία χρεοκοπεί και μπαίνει υπό «Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο». Το 1867 τελεί υπό «Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο» η Αίγυπτος, το 1894 η Σερβία, το 1898 η Ελλάδα (πότε ''έφυγε'' ο «Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος» από την Ελλάδα;), ένα χρόνο μετά, το 1899 η Βουλγαρία. Στις μέρες μας, το «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» πριν λίγα χρόνια βρισκόταν στην Τουρκία (και τη Ρωσία), σήμερα βρίσκεται στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Ρουμανία (μέσες άκρες και στη Σερβία) και την Αίγυπτο. Στη Συρία και τη Λιβύη, τις άλλες δυο χώρες που μαζί με την Αίγυπτο αποτέλεσαν την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία τη δεκαετία του '70 -υπό τον Ανουάρ Σαντάτ στην ηγεσία της Αιγύπτου αυτή τη φορά-, τα όπλα δεν ήταν οικονομικά, αλλά στρατιωτικά. Και η επαναλαμβανόμενη τακτική της συσσώρευσης πλούτου από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, της απομύζησης των χωρών και των πληθυσμών τους και της προσπάθειας γεωπολιτικού ελέγχου, συνεχίζεται... Μια ιστορία που μπορεί κανείς να ανιχνεύσει τις απαρχές της στις σταυροφορίες και την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204. Ο Εύξεινος Πόντος και ο Καύκασος («οργανικά» συνδεδεμένες και αλληλοσυμπληρωματικές γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά περιοχές με την Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή) «άνοιξαν ως αγορές» για τη δυτική Ευρώπη μονάχα μετά το 1204. Και ο Α' και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος κατευθύνονται επίσης προς αυτούς τους άξονες, η Γερμανία και στους δυο πολέμους κινείται προς τον άξονα Βαλκάνια-Εύξεινος Πόντος-Καύκασος και οι αγγλογαλλοί στον άξονα ανατολική Μεσόγειος-Μέση Ανατολή. Αυτοί οι δύο άξονες μας φανερώνονται στις μέρες μας υπό τη μορφή αγωγών-οδών ενέργειας.
β´
Ο φονταμενταλισμός, δεν είναι εφεύρεση των μουσουλμάνων, αλλά των Δυτικών (και γι' αυτό έχει και «κοσμικές» μορφές), τον οποίον σε μεγάλο βαθμό και σχετικά πρόσφατα μεταφύτευσαν στους μουσουλμάνους οι Δυτικοί - είτε δυναμοποιόντας ηθελημένα και με την ανοχή τους (Αφγανιστάν και Σαουδική Αραβία) είτε αθέλητα (Ιράν) τις ήδη υπαρκτές αλλά μειοψηφικές φονταμενταλιστικές τάσεις. Στην Αίγυπτο και στη Συρία, μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού παραμένουν, με την ευρεία έννοια, φιλοδυτικοί και φιλοχριστιανοί, τόσο από συμφέρον, όσο και λόγω πολιτισμικών, κοινωνικών, ιστορικών και παραδοσιακών παραγόντων. Η Αίγυπτος και η Συρία (όπως και ο Λίβανος που είναι Συρία), ήταν και παραμένουν οι πύλες μέσω των οποίων οι Ευρωπαίοι και αργότερα οι Αμερικανοί μπαινοβγαίνουν στον αραβικό κόσμο.
Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, στην Αίγυπτο, οι άνθρωποι σε αρκετά μεγάλο βαθμό, έχουν μεγαλύτερη βιωματικά και πιο οξυδερκής νοητικά αντίληψη από ότι στην Ελλάδα, τόσο του τι συμβαίνει οικονομικά, όσο και στρατηγικά. Και νιώθουν (και λόγω της οικονομικής ανέχειας και της παράλληλης κοινωνικής πολυπλοκότητας) και σκέφτονται (και λόγω του μη διανοητικού ακρωτηριασμού και της μη λήθης των ιστορικών βιωμάτων) πιο καθαρά από ότι «εμείς» στην Ελλάδα (άσχετα με ποια εξέλιξη τελικά θα πάρουν τα πράγματα). Μάλλον νιώθουν και καταλαβαίνουν καλύτερα από ότι «εμείς οι Ευρωπαίοι» τη κρισιμότητα της περιόδου που τόσο άμεσα αφορά τις ζωές τους.
.~`~.
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική
Για περαιτέρω ιχνηλάτηση και πληρέστερη προοπτική