21 Οκτωβρίου 2017.

[Στον Economist τις -globalised- πλεξούδες τους] και στο Bloomberg έπλεκαν τις -eurocentric- κάλτσες τους. Who Has the World's No. 1 Economy? Not the U.S.



Στο κρατίδιο (παπαγάλο-πελάτη-παράρτημα) Griechestan/land απλά αναπαρήγαγαν άκριτα ευρώ-δυτικολογίες (και πως «το PPP είναι αδιάφορο»). Δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν ποτέ να κατάλαβουν ουσιωδώς διαφορές μεταξύ διεθνούς εκτοπίσματος και εσωτερικών δεικτών (προφανώς μια μικρή χώρα με υψηλό κατά κεφαλήν -π.χ το Σουλτανάτο του Μπρουνέι, το Λουξεμβούργο ή το Κατάρ- δεν επηρεάζει και δεν καθορίζει όσο μια μεγάλη αλλά φτωχότερη χώρα) και πως η ισχύ έχει πολλές διαστάσεις και μορφές, ούτε τη σημασία που διαδραματίζει τόσο η δημογραφική δομή και βαρύτητα όσο και η στρατηγική προσέγγιση και διάνοια θέλησαν να καταλάβουν (η Γερμανία διέθετε και τα δύο στον προηγούμενο μεγάλο πόλεμο) σε χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια τεχνολογική βάση (το άρθρο απλοποιεί υπερβολικά βέβαια γράφοντας When two countries of similar technology levels fight, numbers tend to tell, αλλά έχει και αυτό την αξία του). Υπάρχουν φυσικά και άλλοι παράγοντες που δεν είναι του παρόντος. Τα διεθνή πράγματα δεν προσεγγίζονται με το «που θα ήθελες να ζεις» (ούτε καθορίζονται από αυτό). Αυτές οι στάσεις - πέρα από τις εσωτερικές ιδεολογικές παραταξιακές και κομματικές ανάγκες, ελέγχου, διαμόρφωσης και χειραγώγησης, που εξυπηρετούν - αποτελούν προσπάθειες ολικής εσωτερίκευσης και προκύπτουν από αναγωγικές θεωρίες, ερμηνείες και προσεγγίσεις των διεθνών πραγμάτων. Γενικότερα πάντως, οι μελλοντικές διεθνείς και παγκόσμιες εξελίξεις πιθανότατα δεν θα έχουν τις κατευθύνσεις που αναμένουν αρκετοί στο διατλαντικό χώρο (όπου γίνεται απεγνωσμένη προσπάθεια αναζήτησης και δημιουργίας ενός νέου διπολισμού). Κατά τα λοιπά, το άρθρο δεν λέει κάτι το ιδιαίτερο. Επειδή για παλαιούς αναγνώστες ορισμένα πράγματα που παρουσιάζουμε μπορεί να είναι αυτονόητα ή/και κατανοητά, όχι όμως για νεότερους, ενδέχεται να επαναφέρουμε μια σειρά παλαιότερων δημοσιεύσεων για τις μεταβολές που έχουν λάβει χώρα.



Ας υπενθυμίσουμε κάτι που επισημάναμε πριν από ενάμησι περίπου χρόνο και ας το αφήσουμε εδώ να υπάρχει:

...το 2017-18, οι άνθρωποι θα δυσκολεύονται να θυμηθούν πως ήταν τα πράγματα πριν από το 2008-2009. Οι άνθρωποι συνηθίζουν... Νομίζω πως σταδιακά, και ξεκινώντας από το υπόλοιπο του 2016, εισερχόμαστε σε μια νέα φάση της περιόδου 2012-2026... Ο κόσμος μας, το 2026, θα είναι ένας κόσμος εντελώς διαφορετικός.

Τα προηγούμενα άνοιξη-καλοκαίρι του 2016, λίγες εβδομάδες πριν από το δημοψηφίσμα στο Ηνωμένο Βασίλειο για την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λίγους μήνες πριν από την εκλογή Τράμπ στο αξιώμα του Προέδρου των Η.Π.Α, πριν από τις εκλογές σε Γερμανία (όπου είχαμε τα χαμηλότερα ποσοστά για τους Σοσιαλδημοκράτες από το 1949 και για τους Χριστιανοδημοκράτες από το 1953, ενώ ως Συνέργεια CDU/CSU επίσης από το 1949), Αυστρία και Γαλλία (και την ανακύρηξη-ενθρονιση του Χριστού ως Βασιλιά της Πολωνίας!) και τα ''Make America και Europe Great Again'', Σκωτίες και Καταλονίες, αποχώρηση των Η.Π.Α από Trans-Pacific Partnership, Συμφωνία για το Κλίμα και UNESCO κ.λπ.

Παρεμπιπτόντως και ολοκληρώνοντας, έχει αξία να επισημανθεί πως τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία αποτέλεσαν την πρώτη αμφισβήτηση, εξασθένιση και υποστροφή (στον πυρήνα μαλιστα και όχι στην περιφέρεια) της επικοινωνιακής ευρώ-δυναμικής και του τεχνητά καλλιεργημένου ευρώ-κλίματος αισιοδοξίας και προοπτικής, της «Επιστροφής της Γαλλίας», της ''Françallemagne''και του ''Make Europe Great Again''μετά από την εκλογή Macron, καθώς και της αναμενόμενης επαναβεβαίωσης και της προοπτικής εμβάθυνσης του λεγόμενου Γαλλο-Γερμανικού Άξονα, προσγειώνοντας στην κοινωνική, πολιτική και εθνική πραγματικότητα και φανερώνοντας πως τα ευρωπαϊκά αυτονόητα αντιμετωπίζουν περιπλοκές και νέες πιο σύνθετες πραγματικότητες από αυτές που είχαν παραδοσιακά ορισμένοι ultra ευρωπαϊστές στο μυαλό τους. Το επόμενο διάστημα, η μετεξέλιξη των προηγούμενων σε συνδυασμό με νέες καταστάσεις (εσωτερικά και εξωτερικά της Γαλλίας), πιθανότατα θα επιβεβαιώσουν την εκτίμηση ότι ο Macron, η Γαλλία του Macron, αποτελεί μια φούσκα (έναν παραφουκωμένο βάτραχο) και μια αυταπάτη.



Από την δημόσιευση του Dr. Christopher A. Matthew του Australian Catholic University στο Journal of Asian History, "Greek Hoplites in an Ancient Chinese Siege", 2011.

Το 36 π.Χ έγινε η μάχη του Zhizhi στην Σογδιανή, σύγχρονο Κιργιστάν, μεταξύ του Μογγολοειδούς φύλου Σιονγκ-νου που ίδρυσε το Zhizhi και τους πολιορκήτες Κινέζους των Han. Κατά την διάρκεια της μάχης οι κινέζοι παρατήρησαν με περιέργεια "περισσότερους από 100 άνδρες που υπερασπίζοταν την πύλη σε σχηματισμό στενό όπως [κοπαδι από] τα ψάρια"με ασπίδες και δόρατα.

Ο Matthew υποστηρίζει ότι οι υπερασπιστές αυτοί ήταν απόγονοι του Ελληνο-Βακτριανού Βασιλείου που είχαν μάθει την τακτική της Οπλιτικής Φάλαγγας, η οποία δεν είχε πάψει να χρησιμοποιείται σε τμήματα, ακόμη και στους Ελληνιστικούς χρόνους από μισθοφόρους. Κατά την Οπλιτική Φάλαγγα, οι στρατιώτες βρίσκονται κοντά, προστατευόμενοι από την ασπίδα του εκ δεξιών τους. Την παρουσία απογόνων του Ελληνο-Βακτριανού Βασιλείου στην πόλη Li-xien, την οποία οι μελέτητες εικάζουν ως "Αλεξάνδρεια"και γενικά στην Σογδιανή, υπόστηρίζει η μαρτυρία του Zhang Qian τo 130 π.Χ στην περιοχή. Ο απεσταλμένος των Han, βρήκε περιτοιχίσμένους αστικούς πληθυσμούς με συνήθειες και ενδυμασίες παρομοιες των Ελληνιστικών βασιλείων νοτιότερα, όπως λέει. "Πίνουν κρασί από αμπέλια που καλλιεργούν και οι γυναίκες τους έχουν καλή θέση."

Από παλαιότερη ανάρτηση, σε νεκροταφείο πέραν της Κ.Ασίας: "Οι βασιλείς (ή στρατιώτες) του νεκροταφείου της Sampul είχαν ποικίλη προελεύση, συνθέτοντας έναν ομοιογενή στρατό εξελληνισμένων Περσών, δυτικών Σκύθών ή Sacae Ιρανών από την πλευρά της μητέρας τους, ακριβώς όπως και οι περισσότεροι δεύτερης γενιάς Ελλήνων αποίκων που ζουσαν στην Αυτοκρατορία των Σελευκιδών. Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο οποίος έμεινε στην Περσία, την Ινδία και την Κεντρική Ασία είχαν παντρευτεί γυναίκες της περιοχής, έτσι οι στρατηγοί τους ήταν ως επί το πλείστον Έλληνες από την πλευρά του πατέρα τους ή είχαν μακεδόνες παππούδες. Ο Αντίοχος Ι είχε περσιδα μητέρα, και όλοι οι Ινδο-Έλληνες ή ελληνο-Βακτριανοί ήταν σεβαστοί στον πληθυσμό σαν ντόπιοι; όπως συνήθιζαν οι Έλληνες της Βακτριανής στα δίγλωσσα νομίσματά τους και λάτρευαν πολλοί τους τοπικούς θεούς. Η εξέταση DNA του νεκροταφείου Sampul δείχνει ότι είχαν πατρική καταγωγή από το ανατολικό τμήμα της Μεσογείου." [see Chengzhi Xie et al., Progress in Natural Science, vol. 17 (August 2007) pp. 927–33].



[-] Ολόκληρη η δημοσίευση-μελέτη στην αγγλική

[-] Αρχική δημοσίευση στο facebook (Ἑλληνική Ἱστορία)

[-] Battle of Zhizhi (郅支之戰), 36 BC ,Taraz (Talas River, eastern Kazakhstan), Sino/Han-Xiongnu War (133 BC to 89 AD), Han dynasty, Western Regions-Xiyu

Ενδυμασία Σογδιανού, από το Μουσείο του Τατζικιστάν (Δεξιά με κίτρινο). Αριστερά, γυναικείες από Σαμαρκάνδη (Ουζμπεκιστάν).